Zerbait burúz "-mendu (-mendi), -mentu" sufijo derivatzailea (L.M. Mugica: "Este es otro de los sufijpos más fecundos del euskara.")

Aurreko sarrera batzuetan mintzatu gará burúz "suposamendu" hitza, hala nola ere burúz "balizkamendu" hitza, hurrenez hurren derivatuak ti "suposatu" eta "balizkatu" aditzak bidéz "-mendu" sufijoa. Izan ere, genioén (an 2310) ze konkretuki "balizkamendu" hitza zén (eta dén) ...

... derivatu normal bat ti "balizkatu" aditza, zein agertzen zaigún an Orotariko Euskal Hiztegia signifikátuz  "suponer, supposer", ...

Zerbait gehiago ikastearren burúz "-mendu" atzizki interesgarri eta emankor hori, jakin daigun zér zioen Luis Maria Mugica-k an bere "Origen y desarrollo de la sufijación euskerica" (1978:195-200) ...

• "-mendu (-mendi), -mentu"

Este es otro de los sufijos más fecundos del euskara. Su importancia en los derivados abstractivos es enorme en la lexicografía, tanto antigua como nueva. [Mugica, 1978:195]

Horrá textu original osoa (klikatu gain irudiak za ikusi textua hobeto): 

Beraz, "es otro de los sufijos más fecundos del euskara", eta kurioski, berarekin sortzen dirá ... izen nominalizatuak abiátuz ti aditzak finéz egin ... nominalizazioak (ikus adibidez. "Nominalizazioa = kontzeptualizazioa = zehaztasuna, aberastasuna... Zorionez!"). [2320] [>>>]