Beraz, egonen lirake bi faktore nagusi arrén justifikatu diferentzia hori artén Oh (2015) eta Amuriza (2012): 1.: Oh-ren itzulpen ez-konparagarriak, eta 2.: textu-mota

Amaitzen genuen atzo esánez:

Guztira, konparatuz bi versio ondo parekagarri horiek, ateratzen zaizkigú:

• euskara 82 silaba vs gaztelania 72 silaba

Eta hori an textu bat oso sinplea gabén adizki pluralik, gabén adizki datiborik, gabén kondizionalik, gabén konposiziorik, nondik etorriko zirén diferentzia nagusiak aráuz Amuriza-ren analisia. 

Bestalde, konsideratuz Oh-k erabilitako gaztelaniazko itzulpena, izanen genituzke 85 silaba, hau dá silaba gehiago zein euskarazkoan (82 silaba), nondik derivatzen dirén gero euren ID ratioak. Hortaz, hortxe dugú goragoko diferentzien gakoa: gaztelaniazko itzulpena ez da konparagarria kin euskarazkoa, halan-ze emaitza horiek ez dira baliagarriak.

Beraz, baldin erabiltzen badugu atzoko itzulpen konparagarria artén gaztelania eta euskara, gaztelaniak izanen lituzké 72 silaba ordéz Oh-ren 85 silaba, zein den %15 silaba gutxiago. Eta euskarazko versioak 82 silaba dituelarik, gaztelaniarenak izanen lituzké %12 gutxiago. Eta hor egonen litzaké lehenengo arrazoi nagusia zergátik Oh-ren silaba-erlazioa eta Amuriza-rena ez diren batere antzekoak: itzulpen ez-konparagarriak.

Eta bigarren arrazoi nagusi bat izan liteké, gure ikupegitik, textu mota. Amuriza-k hartu zituén bere datuak tik elkarrizketa bat, non agertuko zirén adizki pluralak, datiboak, potentzialak... eta Oh-k erabilitako textua dá narrazio oso sinple bat non ez den agertzen ia batere aditz-zailtasunik. [2617] [>>>]