Oh-ren laginezko textuan (2015), gaztelaniazko eta euskarazko itzulpenak ez dira inondik inora konparagarriak, halan-ze, textu konparagarriak alderatuz, euren silaba-kopuruen erlazioa argiki alderantziz ateratzen da: euskara 82 vs gaztelania 72 (eta ez 85) an textu oso sinple bat

Gehiago komentatu nahi dugu Bittor-ek ekarritako referentzia (kus [2614]), baina orain jarraitu behar dugu kin gure aurreko haria (ikus [2613]), zeintan nahi genuen aztertu nóndik etor zitekén hori diferentzia artén gaztelaniaren eta euskararen silaba-kopuruak an Yoon Mi Oh-ren datuak (2015) respektu Amuriza-ren datuak (2012), zeren Oh-ren datuetan euskarak erabiliko lituzké silaba gutxiago zein gaztelaniak, bitárten Amuriza-k aurkitzen duén oso erlazio ezberdina artén silaba-kopuru horiek: euskara 100 vs gaztelania 75. Horretarako, ikus daigún Oh-k ematen duen textu-lagina (ikus [2613]), zein izan beharko litzakén representagarria respektu beste 14 textuak:

eta hauxe gaztelaniazkoa: 

Orohar dá oso textu erraza, kin esaldi sinpleak non ez dagoen adizki pluralik, non ez dagoen adizki datiborik, non ez dagoen potentzialik edo subjuntiborik,... Ikus daigun euskarazko lehenengo esaldia:

• Bada bidezidor bat muino hartatik etxeraino. (17 silaba)

non aurkitzen dugún aditz trinko bat ("da") kokatua an hasiera ("Bada..."), bitárten gaztelaniazkoan itzultzaileak jarri duén: "... se puede ir..." (zein dén beste zerbait), zeinen aurretik itzuli den norántza se puede ir ("A mi casa se puede ir..."), halan-ze soilik esaldi horri begiratuta, batek esanen luke ze euskara da oso aditz-lehena eta gaztelania buruazkenagoa. Esan nahi baita ze, gure helburuetarako, gaztelaniazko esaldi hori ez da konparagarria kin euskarazkoa; bai ordea ondoko hau:

• Hay un atajo a mi casa por esa colina. (15 silaba)

Horrá bigarren esaldia:

• Herriko batzuek diote muinoa sorginduta dagoela. (20 silaba) 

Honetan ere aditz nagusia trinkoa da ("diote", kokatua an SVO ordena) nola ere dén trinkoa aditz subordinatua ("dago"). Gaztelaniazko versio konparagarria litzaké:

• Algunos del pueblo dicen que la colina está embrujada. (19 silaba) 

Hirugarrena, negatiboa, non laguntzailea kokatzen dén atzén sujetua:

• Inork ez du hortik igaro nahi gauez. (12 silaba)

zeinen versio konparagarria litzakén hauxe:

• Nadie quiere pasar por ahí de noche. (12 silaba)

Laugarrena:

• Jakina nik ez dut horrelako zentzugabekeriarik sinesten. (21 silaba)

zeinen versio konparagarria litzakén hauxe:

• Por supuesto yo no creo en esos sinsentidos.  (15 silaba)

Bosgarrena:

• Gogoko dut hango bide bitxi hura. (12 silaba)

zeinen versio konparagarria litzakén hauxe:

• Me gusta ese curioso camino. (11 silaba)

Guztira, konparatuz bi versio ondo parekagarri horiek, ateratzen zaizkigú:

• euskara 82 silaba vs gaztelania 72 silaba

Eta hori an textu bat oso sinplea gabén adizki pluralik, gabén adizki datiborik, gabén kondizionalik, gabén konposiziorik, zeintatik etorriko zirén diferentzia nagusiak aráuz Amuriza-ren analisia. 

Bestalde, konsideratuz Oh-k erabilitako gaztelaniazko itzulpena, izanen genituzke 85 silaba, hau dá silaba gehiago zein euskarazkoan (82 silaba), nondik derivatzen dirén gero euren ID ratioak, eta baita an euren IR-ak ere. Hortaz, hortxe dugú goragoko diferentzien gakoa: gaztelaniazko itzulpena ez da konparagarria kin euskarazkoa, halan-ze emaitza horiek ez dira baliagarriak. [2616] [>>>]