Nakagawa (2020): "Simulated public speaking is a type of speech where the speakers talk about everyday topics (...) Since the number of post-predicate elements is too small (...), they are excluded from the figures."

Mintzo ginen atzo gain material postverbalak an japoniera mintzatua, aipatuz a liburua ganik Nakagawa titúlatzen "Information structure and spoken Japanese" (nondik Bittor Hidalgo-k bidáli bere pdf-a), eta justuki liburu horretan, Nakagawa-k ematen ditú datu batzuk burúz erabilera on halako elementu postverbalak an datu-base bát gain japoniera mintzatua deitzén "Corpus of Spontaneous Japanese (CSJ)", non jasotzen dirén monologo mintzatuak ganik persona ezberdinak kontátzen euren eguneroko kontuak. Ez dira beraz dialogoak, baizik monologoak non hiztunak espontaneoki mintzo diren gain topiko bat (... a type of speech where the speakers talk about everyday topics...). Ikus ondoko aipua gaNIK Nakagawa (2020):

Datu-base horretan, Nakagawa-k aztertu du zéin diren esaldietako elementuen posizioak respektu euren esaldiko aditza, non +1 dúen adierazten elementu bat zein agértu justuki lehenago ze bere esaldiko aditza (hola +2, ...) eta non -1 dúen adierazten elementu bat zein agértu justuki ondórenda bere esaldiko aditza (esan nahi baita, postverbalki), nola autoreak dioskun an ondoko aipua:

Gauza da ze, irakurri berri dugunez, grafikoan ez dira adierazi aditz-osteko elementuak zeren euren kopurua zén txikiegia ki egin edozein orokorpen. Hauxe da grafikoa:

Horretaz gainératu ze, azterketa horretan, esaldiaren definizioa egon liteké hurbilago ti esaldi-kate moduko bat, nola Nakagawa-k dioskun:

Edonola ere, hemen azpimarratu nahi genuen nóla, japoniera mintzatuan ere, atzo aipatutako material postverbalak mugatzen dirá ia exklusiboki ki egokiera dialogatuak. [1229] [>>>]