"lein" dator tik "lehen" nola "zein" dator tik "zeren"

Aurreko sarreran genioen nóla "lein"hitza (1 silaba) dén derivatzen tik "lehen" (2 silaba), eta nóla halako aldaera laburtuak izan ahal dirén bereziki egokiak (eta are beharrezkoak) ki sortu nexu sintaktiko espezifiko, arin eta funtzionalak.

Munduan zehar, bestalde, ez da batere arraroa ze koexisitu daitezen hitzen forma higatuagoak eta euren kide gutxiago higatuak an erabilera sintaktiko (edo morfologiko) ezberdinak.

Euskaran, konsidera dezagun "zein" galdetzailea, zein gerora bihurtuko baitzen "zein" erlatiboa ere. Gauza da ze, hain justu "zein" galdetzaile eta erlatibo hori ez da baizik "zeren" higatu bat, nola konproba dezakegu kontsultatuz gure hiztegi referentziala:

zein: Etim. De "ze(r)en", en composición "zen-" (cf. zenbat, etc.). [Orotariko Euskal Hiztegia]

Hots, "zein" forma guztiz normalizatua dá sortua segituz ber bide fonologikoa nola "lein". Esan nahi baita ze, "lein" dator tik "lehen" nola "zein" dator tik "zeren". [⇶]