Txomin Peillen (1991): "Atzizkitik aditzera igaro da, agian, khoitü, koitü sortuz..."

Jarraituz kin atzizkiak zein diren bihurtu beste zerbait, ikus dezagun ondorengo adibidea zein Txomin Peillen-ek eskaintzen digun an bere artikulua titúlatzen "Atzizkiak izen kente bilakatzen direnean zubereraz" (1991):

1.a. -khoi,-koi,-oi
Atzizki gisa ez da Zubereraren berezitasuna, nahiz eratorrizko hitz ainitz eman dezakeen, euskalki horretan.

ardo + koi: ardanoi ('ardozale porrokatua')
aragi + koi: ark(h) oi ('aragiari hiziatua')
gatz + gatzkoi ('gatzari emana')
lürkoi ('haur lur jalea') .

Gaitzespen nabardura du atzizki horrek.
Atzizkitik aditzera igaro da, agian, khoitü, koitü sortuz eta izan-ekin erabiltzen dena:

koi zira? Bai, koi nüzu (niz, nün, nük)

[Peillen, 1991:827-833]

Hortxe dugu beste adibide bat non atzizkiek erakutsi dutén halako flexibilitatea afin bilákatu beste klase bateko elementuak. [763] [>>>]