"nator < ni da tor" eta "nakar < ni da kar" finean ber OV estruktura

Bukatzen zuén Gilen-ek bere hemengo komentarioa honela:

Bestalde, orainaldiko "izan" laguntzailedunak (objektu zuzenik gabeak) eta orainaldikoak ez diren guztiak SV(O) dira:

noa
gagozkio
genekartzan
genekarzkizun
bazeneki
lekuske
...

Has gaitezen kin lehenengo biak: "noa" eta "gagozkio", zein diren, oso posibleki, zaharrenak. Gauza da ze, euskara zahar hartan, egungo subjektu intransitibo eta objektu transitiboek jasotzen bide zutén ber tratamendu sintaktiko eta diskursiboa, berdin ziren, bat eta bera, ez ziren ezertan ere diferente (adibideetan erabiliko ditugú "tor" erro intransitibo gardena, eta "kar" transitiboa, berdin gardena ere):

ur da tor. ("ur" subjektu intransitiboa)
ur da kar. ("ur" objektu transitiboa)

Esan nahi baita ze, hasiera sinple hartan, berdin zen SV nola OV, biak ere finean OV. Eta berdin nola:

ur da.

izanen genuké:

ni da. ("ni" subjektu intransitiboa)

eta:

ni da tor > nator (edo, berdin, "noa")
ni da kar > nakar.

non "nator", "noa" edo "nakar" erakusten duté ber estruktura sintaktikoa, finean OV. Eta berdin errepikatzen da estruktura an "gagozkio" eta "dakarzkio":

gu da go tza ki o >  gagozkio
sagar da kar tza ki o > sagar dakarzkio

non biei berdin gehitu zaie:

• "tza > z" referitua ki pluraritatea e subjektu-objektua (kantitate-adverbio moduko bat, zein berdin erabiltzen da kin oraingo subjektu intransitiboak nola kin oraingo objektu transitiboak). 
• "(k)i" partikula zaharra, eta "o" referente indirektua ("o" horrek balioko luke nola "hori")

Nolabait esan, "noa" eta "gagozkio" estruktura horietan ez zen konsideratzen inolako subjekturik, baizik soilik objektu modukoak, an OV estruktura. [876] [>>>]