Inkluso supósatuz luzera gehiago an sujetua zein-ez an objetua (aski innaturalki), oraindik aterako litzake SVO efizienteago zein SOV baldin soilik aditzek eraikiko balituzte euren aditz-sintagmak

Ikusi dugu an aurreko sarrerak nóla geldituko litzake Hawkins-en eredua baldin:

• soilik V-k eraiki VPak

• sujetuak eta objetuak berdin luzeak 
  

konpróbatuz ze, baldintza horietan, efizientzia rankina ez da Hawkins-ek bilatutakoa, baizik:

 SVO = OVS > SOV = VOS = VSO = OSV

Eta zér gertatuko litzake baldin suposatuko bagenu, kin Hawkins an 1994, ze VO ordenan sujetuek dauzkaté 2 hitz eta objetuek 3 hitz, bitarten OV ordenan sujetuek dituzté 3 hitz eta objetuek 2 hitz (berriro ere, oso supuesto eztabaidagarria)? Ba, gertatuko litzake hóri zein komentatzen genuen an sarrera hauek:

• "Erábiliz supuesto naturalagoa eze soilik aditzek eraikitzen dituzté euren aditz-sintagmak (VPak), "... both SOV and OVS would be equally preferred over OSV" (Hawkins, 1994), baina hori ez da arazo bakarra, ezta akaso nagusia ere"

• "Nóla geldituko litzake efizientzia-ranking orokorra arten 6 ordenak baldin soilik aditzak (V-k) eraiki ahalko balu bere aditz-sintagma (VP)"
  

alegia-ze:

Mintzátuz gain Hawkins-en eredua (1994), atzo genioen ze,

Beraz, erábiliz supuesto naturalagoa eze soilik aditzek eraikitzen dituzté euren aditz-sintagmak (VPak), gertatuko litzake ze hiru OV ordenen emaitzak aldatuko lirake, eta, interesgarriki, ez an ber norabidea, baizik-ze SOV jaitsiko litzake bitárten OVS eta OSV igoko lirake:

• SOV pasako litzake ti %84 ki %75 

• OVS pasako litzake ti %70 ki %75 

• OSV pasako litzake ti %45 ki %70
  

VO ordenetan, berriz, dena geldituko litzaké justuki berdin nola zegoen (emaitza berberak zeren ordena horretan V-k beti eraikikó VPa). 

Esan nahi baita ze VO ordenen efizientzia-portzentajeak geldituko lirake honela:

• SVO: %84

• VSO: %75

• VOS: %70

emánez honako ranking orokorra arten 6 hitz-ordenak (bai OVak eta baita VOak ere):

• SVO: %84

• SOV = VSO = OVS: %75

• VOS = OSV: %70

hots, 

SVO > SOV = VSO = OVS > VOS = OSV

zein dén aldentzen esanguratsuki ti ordena zein Hawkins-ek inplementatu nahi zuen (alegia, Tomlin-en maiztasun sinkronikoak).

Hots, horrela ere, alegia supósatuz luzera gehiago an sujetua zein-ez an objetua, oraindik aterako litzake SVO efizienteago zein SOV baldin soilik aditzek eraikiko balituzte euren aditz-sintagmak, halan-ze "Hawkins-ek ez du modelatu a oinarrizko asimetria zein dén existitzen arten ordena burulehen eta buruazken simetrikoak, nahizta oso ondo deskríbatu asimetria hori".

Arazoa da ze Tomlin-en maiztasun sintaktikoak ez dira baizik momentu putual bat an evoluzio diakroniko bat non VO jada den ordena maizkoena (argudiableki zatio justuki bere efizientzia eta efektibitate handiagoa azpi baldintza komunikatibo orokorrak). Ikus "Gaur egun, helburua ez da soilik azáltzea banaketa sinkronikoa, baizik-ere bere joera diakronikoa".