Bá al zen "-ko" atzizki diminutiboa an iberikoa?

Josu Lavin-ek galdetzen zuén atzo:

..., eta Cantabriaco -uco atzizquia?

Eskerrik asko zatio zure galdera, Josu, zeini erantzungo diogun noiz jasotzen dugún Ollé-ren liburua titúlatzen "Los sufijos diminutivos en castellano medieval" (1962), zein eskatuta daukagun. Bestalde, bilaketa batzuk eginez, topatu dugú Olléren liburuko ondorengo pasartea gain "-ico", aipatua le (ikus [1817] = "le..." = "ganik...") Francisco Gómez hemen (an bere "Vigencia diacrónica y actual del sufijo -ico" (2014) :

El origen vasco ha sido propuesto por Cejador, para quien -ico procede "del éuskaro -ko con -i temática, ..." (...) ..., la opinión de Cejador merece ser considerada, pues el vasco posee, en efecto, un sufijo -ko, (...) como sufijo diminutivo (zatiko, mutiko, aitako, etc). (...) ... ; la existencia de un sufijo diminutivo vasco en -ko; el testimonio de la mayor densidad inicial de -ico en aragonés (como sigue ocurriendo) que en otras zonas peninsulares, {323) // los tres hechos parecen delimitar, si bien de forma vaga, una zona propia o caracterfstica del sufijo.

Guk esan behar dugu ze ez dugu ezagutzen "-ík" sufijo diminutiboa (aztertuko dugú Rohlfs-en referentzia hori): soilik ezagutzen dugú "-(r)ik" partitibo-ablatiboa, zein, printzipioz, ez dugun lotzen kin esangura diminutiboa. Edonola ere, interesgarria iruditzen zaigú Ollé-ren referentzia hori ki egungo erabilera-esparrua on "-ico", zeintaz aurkitu dugún ideia aproximatu hau (ikus adibidez hemen):

Ikusten dugunez, erabilera hori heltzen da ondo haratago zein gaur egungo Aragoialde osoa, halako modutan ze, Olléren bidetik, akaso erlaziona liteké "-ico" atzizkiaren erabilera kin area akitano-iberikoa (neurri batean bederen), nahizta erabilera hori agian errazago lotu litekén kin influentzia bat on aragoiera gain bere hegoaldeko area, izan ere antzematen baitira halako goitik beherako areak. 

Edozein kasutan ere, galde liteké: Bá al zen "-ko" atzizki diminutiboa an iberikoa? [1830] [>>>]