Printzipioz, ez legoke batere "doatza" datiborik ("ils lui vont") ezta ere "doazka" datiborik

Zioén herenegun Josu Lavin-ek:

Pierre Lafitteren grammatican, 246.orrialdean:

c) Dans les vieux textes, zka et zko ont donné des formes moins rudes en tza et tzo.

Ex. doatza, doatzo, ils lui vont; dagotza, dagotzo, ils lui restent.

eta behinda atzo ikúsi "doatza" guztiak an "Euskal Klasikoen Corpusa", Josu-k zioén:

Casu!
doatza horiec guztiac doaz baino ez dirade. Ez dirade NORIdunac.

Eskerrik asko, Josu. Ikus daigun orain zéin diren "doatza" guztiak (datiboak edo ez) baina soilik an lapurtera:

Ikusten denez, datu-base horretan agertzen dirá 4 "doatza" an XX mendea, baina, dirudienez, laurek ere signifikatzen duté "doaz" (dudaren bat izan dugu, baina azkenean hala iruditu zaigu). Kasu horretan, ez legoke batere "doatza" datiborik ("ils lui vont")? Ez bederen an "Euskal Klasikoen Corpusa".

Eta "doazka" formak? Zeren, atzo genioenez, Lafitteren arabera, izanen genuké "doazka → doatza":

Lafitte mintzo da expresuki gain textu zaharrak an "navarro-labourdin littéraire", non, ulertzen dugunez, erabiliko litzaké (adibidez) "doazka" forma, eta nondik berrikiago aterako zirén "doatza" moduko formak, akaso orain erabiliagoak. Hortaz:

• doazka → doatza 
  

Edonola ere, gaur ikusiko dugu zér daukagun orokorki, euskalki guztiak konsideratuta, eta ez soilik lapurtera (bihar saiatuko gara gehiago zehazten gure bilaketa). Ikus daigun, hortaz, zér esan ahal dugun gain erlazio tenporala eta dialektala arten "doazka" forma eta "doatza" forma bidéz "Euskal Klasikoen Corpusa". Horrá "doazka" formaren erabilera guztiak (ikusten dugunez, ez da behin ere erabili an datu-base hori):

Hortaz, ez legoke hemen ere "doazka" datiboak ("ils lui vont")? Ez bederen an "Euskal Klasikoen Corpusa".

Laburki esanda, zero "doatza" datibo, eta zero "doazka" datibo (edo ez-datibo). [>>>]