'diotza' hasten da an XVII. mendea (Etxeberri Ziburukoa, 1627) an lapurtera, bitárten 'diozka' zabalduko dén an XVIII. mendea, an lapurtera eta gipuzkera
Zioén atzo Josu Lavin-ek:
diotza gure classicoetan diozka (dizkio) içaiten da. Casu!
Eskerrik asko, Josu. Bota deiogun bistadizo bat ki erabilera-maiztasunak on bi adizki horiek an "Euskal Klasikoen Corpusa". Ikus daigun lehenengo zér erakusten digun datu-base horrek buruzki "diotza" adizkia, non akaso nabarmenduko genuke nóla forma horren agerraldiak hasten diren an XVII. mendea, zeinen hasieran kokatzen dén Etxeberri Ziburukoa (1627 data dá zaharrena zein agertzen den an beheragoko zerrenda hori). Gainera, azpimarratuko genuke nóla agerraldiok agertzen dirén oso oso nagusiki an lapurtera (492), aúrka soilik gutxi batzuk (22) an beste hizkera guztiak:
Orain zuzen deiogun gure atentzioa ki "diozka" adizkia, zeinen lehen agerraldiak ez diren agertzen artio XVIII. mendea, eta zeinen hedadura aski fokalizatua dagoen an gipuzkera (1237) eta lapurtera (679):
Etiketak: k/t epentetikoak
2 Comments:
Bai, TZA lehenagocoa da ZKA baino.
dadutza lehenagocoa ecen ez daduzca.
Sorcez, bi hauec dativoac:
dadu pluralean + HARI
dadu EDUN aditzecoa da, ongui daquiçunez;
dadu > dau > du
Mendebaldeco DAUZ < DADUZ
Hyper interessant çure ikerqueta hauec.
Adeitsuqui
Pierre Lafitteren grammatican, 246.orrialdean:
c) Dans les vieux textes, zka et zko ont donné des formes moins rudes en tza et tzo.
Ex. doatza, doatzo, ils lui vont;
dagotza, dagotzo, ils lui restent.
Adeitsuqui
Argitaratu iruzkina
<< Home