'zenekarren / zenekartzan', non elementu pronominal bakarra dén "z-", ti "zu"

Atzokoan mintzo ginen burúz bi "-e-" horiek zein agertzen an "zuk zenekarren/zenekartzan", esanez ze, finean, biak ere izanen liraké ber "e" partikula zaharra (adierazten baitzuén nolabaiteko indefinizioa edo indeterminazioa). 

Bestalde, aurreko sarrera batzuetan saiatu gara justifikatzen nóla bi "e" horien arteko "-n-" hori izan ahal dén soinu desanbiguatzaile bat zein sortzen den ti mekanismo fonetiko konkretu bat. Hortaz, izanen genuke: 

• zenekarren / zenekartzan

non elementu pronominal bakarra izanen litzaké hasierako "z-" hori, adieraziz "zu" (hasieran referitua i "zuek"). [1954] [>>>]