"j-" hori sortzen da an orainaldia, eta analogiaz, sartzen da an lehenaldia
Atzokoan galdetzen genuén ea nondik etorriko litzakén "j-" bustidura an:
- "ak ari (j)utzenan"
zein, kasu horretan, ez lirakén guztiz sartua:
Josu Lavin-ek zioén (atzo):
J hori orainalditic dathor
deutsa + toca = > jeutsac
Bai, ados. "j-" hori sortzen da an orainaldia. Eta gero, analogiaz, sartzen da an lehenaldia. Ikustagun adibidez Leintz-Gatzagako orainaldiko adizki hauek:
Hortxe dauzkagú:
- "ik dok/don" versus "ak jok/jon"
non "j-" horrek ezberdintzen ditú bi adizki horiek.
Baina, areago, zéin da j-" horren sorrera morfologiko-fonetikoa? Morfologikoki zéin formatik eta fonetikoki nóla sortzen da "j-" hasiera hori an orainaldia? [2000] [>>>]Etiketak: aditza
2 Comments:
DAGO
toka: diagok = jagok
noka: diagon = jagon
Batuan:
= zagok / zegok & zagon / zegon
D + i = DD = J
Adeitsuki
Hika NORI aditza da berez: dativo etikoa
Argitaratu iruzkina
<< Home