"-n-" hori izaten dá desanbiguatzailea

 Puntu honetan gogoratu nahi genuke ondorengo sarrera:

• Orduña (datarik gabe) burúz "-n-" jatorriz desanbiguatzaile hori: "... para distinguir no sólo formas de presente y pasado, sino en ocasiones formas de singular o plural, o formas 'nork-nor' de formas 'nor-nork', ..."

Internet-en irakurri ahal dugú databako dokumentu bat te Eduardo Orduña, titulatuá "Aportaciones a la reconstrucción del verbo sintétivo vasco", non linguista hori mintzo dén gain "-n-" hori, jatorriz desanbiguatzailea (adibidez an "nik nekarren" versus "hark nenkarren" edo "zu zentozen" versus "haiek zetozen" ikus sarrera hau edo hau), zeintaz ari garen gu ere, eta zeinen utilitatea litzaké ...

... para distinguir no sólo formas de presente y pasado, sino en ocasiones formas de singular o plural, o formas nork-nor de formas nor-nork, ... [Orduña, data gabe]

Bai, horixe litzaké "-n-" horren utilitatea. Gero, analogiaz, joanen zen zabaltzen bere erabilera.

"-n-" hori izaten dá desanbiguatzailea. [>>>]