Baina, numerikoki, zergátik idazten dá "5 - 3 = 2" ordéz "5, 3 -, 2 ="?

 Atzokoan amaitzen genuen esánez:

..., esan nahi baita ze:

3 x 2

irakurriko dá:

2 irutan (iru bidarr)

aldátuz ordena numerikoa. Gainera, 2 zenbakiaren ostean egin beharko litzaké pausatxo bat (koma bat) adiéraziz ze bigarren zenbaki bat eman behar dugún:

"2, hirutan" edo "2, 3-tan"

Areago, bigarren zenbaki horren paper biderkatzailea soilik ezagutuko da noiz heldu ki "-tan" bukaerakoa, izanki gutxio erosoa zein bere alternatiboa progresiboa:

3 bidér 2

non "bidér" esanda, argi gelditzen dén ze egiten ari gara biderketa bat, zeinen interpretazioa izanen dén guztiz flexiblea eta praktikoa (kasuaren arabera edozein izan liteké multiplikandoa edo multiplikatzailea).

Baina, galdera da zergátik numerikoki idazten dén horrela: 

"5 - 3 = 2"

ordéz 

"5, 3 -, 2 ="

Zeren hori ere dá praktikoagoa (efizienteagoa eta efektiboagoa). [>>>]