Nabarriztarra (1932): "= lerrotxu bikijok 'edo' irakurri"

Mintzatu ginén atzo gain ondorengo pasartea ti aritmetika-liburua déitzen "Zenkakiztija" (1932) eta atondua hárek Nabarriztarra:

nondik jasotzen dugún beste zatitxo hau burúz irakurketa te "=" ikurra:

= ikur onek bardintasuna adirazoten dau: geyenetan ezta esaten. [Nabarriztarra, 1932:9]

Horrela, liburu horretan berdintasun-ideia hori gehien-gehienetan adieraziko dá bidéz koma bat (pausa bat) zein ulertu beharko dugún nola "berdin". Hala ere, lantzean behin eginen dá beste irakurketa hau:

= lerrotxu bikijok edo irakurri: bi, edo bat eta bat; iru, edo bat eta bi, edo bi ta bat... [Nabarriztarra, 1932:20]

Horretaz guztiaz esan ze irakurketa kontextualki argi badago, esan gabe doa berdintza (eta ez litzake beharrezkoa ezer irakurtzea), baina orokorrean behar izanen dugú irakurketa funtzional bat nola "berdin" edo "lain" edo "da/dira", eta esan behar dugu ze proposatutako "edo" partikula hori ez da zehatzagoa zein "berdin" edo aipatutako besteak an funtzio berdintzaile hori. Hortaz, puntu horretan, gure ikuspegitik atzerapusutxo bat gertatu da, zein, halere, gelditzen dén ondo konpensatua kin erabilera te "ken" soila an kenketak, zein den oso aurrerapusu handia. [2190] [[>>>]