Landuz bukaerak

Ikus dezagun hori-artikulua zein Xabier Erroteta-k aipatú herenegun (eta zeintaz mintzo ginen hemen), zeinen azpititulua dén:  

Administrazioak dauzkan baliabide guztiak martxan jarri beharko lituzke mendien kudeaketa jasangarria garatzeko, baso mistoak eta espezie autoktonoak abiapuntutzat hartuta eta biodibertsitatean oinarrituta.

eta zein, gero, textuaren gorputzean bihurtzen dén:

Administrazioak dauzkan baliabide guztiak martxan jarri beharko lituzke mendien kudeaketa jasangarria, askotarikoa eta gardena garatzeko, baso mistoak eta espezie autoktonoak abiapuntutzat hartuta eta biodibertsitatean oinarrituta.

non, aparte agertu bi kalifikatibo interesgarri zein ez ez ziren aipatzen an azpititulua, baita agertzen zaigú interferentzia sintaktiko-interpretatibo bat noiz ailégatu ki lehenengo aditza: "lituzke", non konturatzen garen ze sujetua edo osagarria ez zela "Administrazioak dauzkan baliabide guztiak" osoa, nola printzipioz esperoko genuen, baizik ze sujetua zén soilik "Administrazioak", bitartean ze "dauzkan baliabide guztiak" zén esaldiko konplementu direktoa.

Gero etorriko zaigu perpaus subordinatu final bat zeinen osagarri zuzen hori ("mendien kudeaketa jasangarria, askotarikoa eta gardena") hobeki eta kontzienteagoki deskodetuko genuke baldin ezágutu aditza.

Guztiarekin, "baliabide guztiak" eta "garatzeko" ideia horiek, zein textuan kontzeptualki aski hurbilekoak baitira, bata bestetik aski urrutira joan zaizkigú, hola zailduz euren arteko lotura an deskodifikazioa.

Azkenik esan ze bukaerako bi perpaus subordinatu horiek eratu dirá jarraituz betiko OV eskema hori, zeinek, aparte ez lagundu deskodifikatzen osagarri minimoki konplexuak, bai lagunduko duela textuari emáten aire mekaniko, monotono, deskriptibo huts bat zein ez den batere egokia arrén indartu textua edota, orohar, diskursoa.

Arazo horiek guztiak saihestuko lirake baldin erábili estruktura progresiboagoa:

Administrazioak martxan jarri beharko lituzke bere baliabide guztiak ki garatu mendi-kudeaketa jasangarria, askotarikoa eta gardena, abiapuntutzat hartúz baso mistoak eta espezie autoktonoak, eta oinarrituz an biodiversitatea.

non elementu rhematikoenak (eta horregatik akontextualki interpretatzeko zailenak) doáz progresiboki agertzen eta fintzen informazioa, halatan ze bukaeretan izanen ditugú elementu klaveak, osorik eta eroso emanda an posizio egokia afinda euren deskodifikazio semantiko-pragmatikoa izan dadín ahalik-eta abantailatsuena, ahal-denik-eta efektiboena. [497] [>>>]