Hawkins (1994): "... this results in a real performance constraint on subjects in these [SVO] languages ..., so the performance aggregate for objects [an SVO] ends up being longer than for subjects."

Gauza bat dira emaitza estatistikoak, eta beste bat euren interpretazio teorikoa (finean, euren azalpena) barné ezagutza-esparru espezifiko bat, adibidez linguistikoa, zein bihur daiteke bereziki problematikoa (ikus atzoko sarrera). 

Gure ustez, Hawkins-ek eskaintzen digu adibide ezin hobeagoa on zailtasun interpretatibo hori noiz dún interpretatzen ze SVO sintaxietan sujetuak liráke laburragoak zein euren objetuak zatio arrazoiak e prozesamendua, ordezta argudiatú sinpleki ze sujetu thematikoak naturalki eta orokorki izan beharko lirake ondo laburragoak zein euren predikatuko osagarri rhematikoak zeren informazio ezaguna mugatu beharko litzake ki bere tamaina minimo posiblea afin eskaini marko thematiko egokia ki jaso benetako informazioa, informazio berria, informazio rhematikoa, zein ez den jada zértan izan minimoa, baizik hain luzea nola hiztunak nahi edo behar duen ki kunplituki bete bere helburu komunikatiboak. 

Oso argi iduri zaigu ze azken interpretazio (sinpleago) hori dá askoz ajustatuagoa ki azalpen reala, zein-ez Hawkins-en azalpen konplikatuago eta gutxio oinarritua an evidentzia enpiriko gurutzatu zabalagoa, zeintan ez den agertzen motibo berezirik ki pensatu ze sujetuen tamaina an SVO estrukturak ez diren nagusiki nola erabiltzaileak nahi edo behar duen. Akaso errazago aurki geinke motiboak ki pensatu ze sujetu luze samarrak izaten dira arazo an SOV estrukturak non objetua ere dén luze samarra halan-ze bilatu behar dira moduak ki trasladatu sujetu thematiko hori ki posizio atzeratuago bat non bere informazioa ez den jada hain efizientea (ezta efektikoa ere) nola an hasierako posizioa.

Izan ere, hauxe da azálpena e Hawkins (1994:333):

... this results in a real performance constraint on subjects in these [SVO] languages which explains the observed length differential between subjects and objects: object length is unconstrained, so the performance aggregate for objects ends up being longer than for subjects. [Hawkins, 1994:333]

Ez, evidentzia (zabalago) horrek (zein doan harago ti justuki Hawkins-en datuak) erakusten digu ze sujetu thematikoak ez dira batere arazotsuak an SVO sintaxiak. Areago, esango genuke ze sujetuak ere izan daitezke orohar problematikoagoak justuki an SOV estrukturak, nahizta euren informazioa izán ezaguna eta aisa interpretagarria. SVO estrukturetan ez zaie ezagutzen estuasun berezirik.