Ez dirudi batere probablea ze '-ke' atzizkia (an 'daiteke' edo 'leiteke') ager zedila arrén markatu pluralitatea, nola Lafon-ek (1970) dioen

Atzoko hariari jarraiki, Miren Azkarate-k eta Patxi Altuna-k aipatzen dituzté ondorengo hitzak ti Lafon (1970) an euren "Euskal morfologiaren historia" (2001:219):

Zer egin, ordea, daite ( < *d-a-di-te) edo leite (< *l-e-di-te) singularreko formetan, 'haiek' adierazi nahi denean? Indeterminazioa adierazten zuen beste atzizkia erantsi: ...

Eta atzo Josu Lavin-ek zioen:

daite-ren plurala daitez da.

Bai. Ez dirudi batere probablea ze "-ke" atzizkia (an "daiteke" edo "leiteke") ager zedila arrén markatu pluralitatea, nola Lafon-ek (1970) dioen. Ez dirudi hala izan denik. Askoz errazago iruditzen zaigu ze, zenbait hizkeretan, "-te" indeterminatu-indefinitua (futuroa, potentziala, ...) joanen zela higatzen semantikoki (akaso gáiti existentzia te beste "-te" plural hori), joanen zela galtzen indar signifikantea, joanen zela bihurtzen anbiguo samarra, eta momentu batetik aurrera beharko zuela berrindartze bat bidéz "-ke" atzizkia, esangura berekoa, baina inanbiguoki indeterminatu-indefinitua (futuroa, potentziala, ...). [>>>]