asteartea, otsaila 21, 2023

Trask (1997): "Lafon's view, very plausible, is that '-ke' could anciently be attached to virtually any finite form to convey a sense of indefiniteness, possibility or probability, ..."

Aurreko egunetan egon gara mintzatzen buruz signifikantza te "e-" prepositiboa, zein hasieran izanen zén ...

  • da - kar
  • (z) - e - kar 
  • (l) - e - kar
  • (b) - e - kar

non oposizio zaharrena izanen zén arten "da-" definitu-presentziala-bertakoa eta "e-" indefinitu-ezpresentziala-ezbertakoa, arras inportantea izanen baitzen ezberdintzea arten zerbait oso kontextual-presentziala eta zerbait ez hain kontextual-presentziala, akaso ez hain inminentea.

Gerora etorriko zirén matizak, hala nola ondorengook an 3- personak:

  • hizkera batzuetan, "z-" iraganeko adierazlea.
  • "l-" adierazle potentziala.
  • "b-" adierazle inperatiboa.

Eta justuki matiz indefinitu potentzial hori, alegia "l + e - = le-" zein soilik zén aplikagarria an 3. persona, zabalduko zen ki beste personak bidéz ber "e" prepositibo hori baina orain postpositiboa kin "-k-" epentetikoa, osatuz "-(k)e", zeinen zentzua izanen zén justuki indefinitu potentziala:

Lafon's view, very plausible, is that -ke could anciently be attached to virtually any finite form to convey a sense of indefiniteness, possibility or probability, ... [Trask, 1997:224]

Horrela, "-(k)e" (edo "-(t)e") indefinitu potentzial postpositibo berezitu horretan izanen genuké ber "e" zein agertzen zen an "(l)e-" prepositiboa zein orain erabiliko zén postpositiboki (postpositiboki ez litzake behar "l"-rik, zeren hasieratik berezitua dago, ez dago anbiguetaterik an "e" epentizatu postpositibo hori). [>>>]

Etiketak: