Ez lehenengo urratsean, ez bigarrenean, '-ke' ez da agertzen edo '-te' desagertzen ki markatu pluralitatea

Genioén atzo ze...

Ez dirudi batere probablea ze "-ke" atzizkia (an "daiteke" edo "leiteke") ager zedila arrén markatu pluralitatea, nola Lafon-ek (1970) dioen. Ez dirudi hala izan denik. Askoz errazago iruditzen zaigu ze, zenbait hizkeretan, "-te" indeterminatu-indefinitua (futuroa, potentziala, ...) joanen zela higatzen semantikoki (akaso gáiti existentzia te beste "-te" plural hori), joanen zela galtzen indar signifikantea, joanen zela bihurtzen anbiguo samarra, eta momentu batetik aurrera beharko zuela berrindartze bat bidéz "-ke" atzizkia, esangura berekoa, baina inanbiguoki indeterminatu-indefinitua (futuroa, potentziala, ...).

Atzo ere, Josu Lavin-ek zioén (eskerrik asko, Josu)

daite > daiteque > daique
leite > leiteque > leique
liçate > liçateque > liçaque

zeinekin ados gauden. Hor, itxura guztien arabera, lehenengo urrats batean gertatu zén atzo eta gorago genioena: 

• 1. urratsa: "-te" semantikoki higatu-anbiguatu egiten da, halan ze zenbait hizkeretan, bere esangura indeterminatu-indefinitua berrindartu behar dén bidéz "-ke" inanbiguoa.
  

eta gero bigarren urrats batean, zenbait hizkeretan ere, desagertuko zén "-te" redundante hori:

• 2. urratsa: behin "-te" redundante bihurtu denean, desagertu egiten da an zenbait hizkera.

Ez lehenengo urratsean, ez bigarrenean, "-ke" ez da agertzen edo "-te" desagertzen ki markatu pluralitatea. [>>>]