Calvino ari da aldé aberastasun eta fintasun komunikatiboa, zeinen emaitza izan ahal da konplexua

Dio Calvinok an bere L'antilingua (1965):

Si el lenguaje «tecnológico» del que nos habla Pasolini (es decir, el plenamente comunicativo, instrumental, homologador de los distintos usos) se inserta en la lengua, no hará más que enriquecerla, eliminando irracionalidades y lastres, dándole nuevas posibilidades (en principio sólo comunicativas, pero creando, como ha ocurrido siempre, un área propia de expresividad); pero si se inserta en la antilengua, se verá afectado [falta da: inmediatamente] de su contagio mortal y también los términos «tecnológicos» se teñirán del color de la nada. [L'antilingua-ren itzulpen bat, zeinen egilea ez dakigu nor den]

edo, originalean:

Se il linguaggio «tecnologico» di cui ha scritto Pasolini (cioè pienamente comunicativo, strumentale, omologatore degli usi diversi) si innesta sulla lingua, non potrà che arricchirla, eliminarne irrazionalità e pesantezze, darle nuove possibilità (dapprincipio solo comunicative, ma che creeranno, come è sempre successo, una propria area di espressività); se si innesta sull’antilingua, ne subirà immediatamente il contagio mortale, e anche i termini «tecnologici» si tingeranno del colore del nulla. [Calvino, 1965]

Bistan da ze Italo Calvino dago aldé hizkuntza aberatsa, efizientea eta komunikatiboa, non hizkera teknologikoak sor bailitzake aukera komunikatibo-expresibo berriak, eta kóntra erabilera linguistiko pobretzaileak, inefizienteak eta antikomunikatiboak.

Calvinok, adibidez pasarte horretan, erabiltzen du sufrir inmediatamente un contagio mortal noiz aukeratu zezakeen "contagiarse inmediata y mortalmente" edo "contagiarse inmediatamente y morir", edota "teñirse del color de la nada" noiz aukeratu zezakeen "perder el color" edo "decolorarse" (jakina, beste helburu komunikatibo batzuk izan balitu). Zeren Calvinok praktikatzen ditu esapide komunikatiboki aberatsak eta finak.  Zeren ez dugu konfunditu behar aberastasun komunikatiboki efizientea eta sinplekeria inefiziente bezain fortzatua, esan nahi baita pragmatikoki inefizientea eta sintaktikoki fortzatua.

Zeren Calvino ari da aldé aberastasun eta fintasun komunikatiboa, zeinen emaitza izan ahal da konplexua. [313] [>>>]