Garbiñe Ubeda: "Egunkarietako zutabeetan, adibidez, literatura egiten da sarritan, edo bederen, literaturatik kazetaritzatik baino gertuago dagoen idazketa lantzen da"

Aurreko sarreran genioen ze kazetaria mugitzen da an bikoiztasun bat artén, alde batetik, lan hotzagoak, non kazetaria saiatzen den desagertzen ti berria, eta bestetik, lan personalagoak, non kazetariak askoz gehiago azaleratzen ditu bere valorazioak, kritikak eta ikuspuntu propioak, eta horrek erakusten duela nóla kazetariek lan bakoitzean aukeratzen dute propioki eta egoki zéin distantziatik idatzi behar duten euren artikulua.

Eta bikoiztasun hori zabaldu daiteke ki literatura bera ere. Ikus zér dioen Garbiñe Ubedak, zein den Euskal Idazleen Elkarteko lehendakaria (Gara, 2018-7-24):   

Sorkuntzan hibridazio handia dago, kazetaria ez da kazetari soil, eta literatoa ez da literato soil. Euskararen unibertso txikiak ez du luxu horietarako adina ematen. Eta era berean, ederra da generoak apurtzea, idazketa molde berriak proposatzea, sare sozialek eskaintzen dutena letren mundura ekartzea eta alderantziz… Egunkarietako zutabeetan, adibidez, literatura egiten da sarritan, edo bederen, literaturatik kazetaritzatik baino gertuago dagoen idazketa lantzen da. [Garbiñe Ubeda, 2018]

Bikoiztasun edo hibridazio periodistiko-literario horrek areago erakusten du lan periodistiko inpersonaletan erabilitako hizkera ez dela isla ti inongo terrore semantikoa (akaso gaitz psikologiko inkontziente batek eragindakoa), baizik testuinguru komunikatiboak eskatutako hizkera. [318] [>>>]