Antidiskursoa, eta ondo reala

Gilen-ek hemen (originalki hemen) komentatzen zuén ondorengo esaldia:

El gobierno cobra más impuestos sobre el dinero que tanto te esfuerzas en obtener, que por el ingreso que genera tu dinero cuando aprendes a hacerlo trabajar para tí. 

zein itzultzen zuén honela (an euskara prepositiboa):

Gobernuak kobra jago zerga gain dirua zein hain nekez duzu lortzen ezen ez gatik jitea zein zure diruak genera noiz ikasten duzu hura zuretzat alharazten

esanez ze iruditzen zaio, momentu honetan behintzat, zientzia-fikzioa:

(...) 3.a, berriz, zientzia-fikzioa iruditzen zait (horrek ez du esan nahi evoluzio hori ez lizatela desiragarria). [Gilen] 

Eta, horrela, konsultatu dut zér dioen Wikipedia-k buruz kontzeptua on zientzia-fikzioa (helbúruz hurrengo postetan valoratu noráino konsidera daitekén goiko esaldi hori nola zientzia-fikzioa):

Zientzia-fikzio
Zientzia fikzioa arte-genero zabala da: etorkizunean edo unibertso ezezagunetan gerta litekeenaz hipotesiak egiten dira, egungo zientzia- eta teknika-ezagueretan oinarrituta. Fantasia-fikzioarekin nahas daiteke, baina genero horren kokalekua fantasiako munduak izaten dira (Eraztunen Jauna, kasu). [Wikipedia]

Eta lehenengo ideia zein argiki bururatu zaidan noiz irákurri hori definizioa ganik Wikipedia izan dá pobrezia sintaktikoa, zein den gauzatzen an erabilera parataktiko aski monotonoa: bi puntu, gero koma bat, gero puntu bat, eta azkenik, ia salbuespenez, "..., baina" koordinatibo bat. Pobrezia horrekin batera, orobat nabaria dá horren gabeziá an diskursibitatea, zein, gainera, dén sintaktikoki islatzen, adibidez, an erabilerá on prosa bát hertsiki aditzazkena.

Eta, momentu batez, definizioaren textu hori iruditu zait fikziozkoa (ezen ez zientziazkoa), ondo distopikoa (ezen ez utopikoa), iruditu zait irreala, kaltegarria, artifiziala, antizientifikoa, antidiskursoa, antiexpresioa, antikomunikazioa, antibizitza, zein soilik litzaken posible an mundu paralelo bat non ez den nagusitzen bizitza, baizik beste zerbait zeini orain ez diodan bilatu nahi izendapena.

Hortzikara batez momentu extrainu hori pasatuta, konturatu naiz textua ez zela fikzioa, baizik ondo reala, realitate hutsa, a realitatea on diskurso-mota bát sintaktikoki-regresibo-pobrea zein, nola balitz izurriterik ahaltsuena, datorren nagusitzén an edozein diskurso non exigentzia komunikatiboa doan justuki harago zein kontextualitate sinpleena.

Antidiskursoa, eta ondo reala. [708] [>>>]