Zeren, bestela, euren kontakizunean, ez genuken izanen... mintzagaia

Atzokoan kontrajartzen genituén ondorengo bi kontakizunak burúz prozesu generatiboa nondik sortuko litzakén oinarrizko VSO hurrenkera. Alde batetik genuén prozesu konputazionalki garestiago bat, non egiten zirén bi mugimendu:

 

eta bestetik genuén prozesu generatibo konputazionalki merkeago bat (mugimendu bakarra):

non galdetzen genuén:

[Bigarren] kontakizuna konputazionalki merkeagoa izanik (mugimentu bat aúrka bi), akaso nagusitu beharko litzake gain lehenengo kontakizun garestiagoa, baina... ez da horrela gertatzen an kasua on Fernández eta Ortiz de Urbina: zergátik?

Fernández-ek eta Ortiz de Urbina-k erantzuten duté:

Hau da, eta goragoko galderari erantzunez: zeren, bestela, euren kontakizunean, ez genuken izanen... mintzagaia. 

Bitxia da kontakizun hau, zeintan mintzagaia ez den abiapuntuá on prozesu diskursiboa (nahiz akaso mintzagai hori izán eliptikoa, edo kontextuala), baizik, oso diferenteki, zerbait derivatua bidéz mugimendua, abiatuz ti aditz-sintagma bat, zeinen burua (aditza) izanen litzakén abiapuntu generatiboa. Edonola ere, inportantea iruditzen zaigu nabarmentzea ze autoreak aipatzen duté...

... subjektu-predikatu oinarrizko hurrenkera... [Fernández eta Ortiz de Urbina, 2007:243]

zein nolabait modelatzen duté jarriz sujetu-mintzagaia an espezifikatzailea on inflexioa, hau da beti ere ezkerrerago zein predikatu-iruzkina, nahiz, gero, hurrenkera hori akaso gelditu "ezkutatua" ganik beste mugimendu gehigarriren bat (edo batzuk), nola goragoko aditzarena. Soilik esán, hortaz, ze azken mugimendu hori (aditzarena) dá informatiboki kostosoa (eta kontakizun generatibista horretan konputazionalki kostosoa ere) azpi baldintza komunikatibo orokorrak. [1185] [>>>]