Nakagawa-Asao-Nagaya (2008): "These counterexamples suggest that postposed elements in right-dislocation sentences can be of any kind, i.e. they can include focus elements, new and old information etc"

Herenegun ikusten genuen nóla, japonieran, ia ez den erabiltzen material postverbalik an monologo mintzatu espontaneoak (are gutxiago an erabilera idatzia) eta, osagarriki, atzokoan genekusen nóla, hizkera mintzatu dialogatu kolokialean, bai agertzen den material postverbal rhematikoa, zein akaso ailega liteken ki izán foku estu postverbala (ikus atzoko adibidea). Gaur gure ikuskera osatu nahiko genuke kin beste referentzia batzuk (Kuno, Katami, Fujii, Endo, eta Nakagawa-Asao-Nagaya) non jaso nahiko genuken zér aztertu den respektu foku postverbalak an japoniera. Hor, oinarrizko referentzia dá Kuno hizkuntzalaria (ikus an "Intonation structure and intonation of right-dislocation sentences in Japanese" ganik Nakagawa, Asao eta Nagaya, 2008):  

Alegia, Kuno-k ez zuen konsideratzen baizik material postverbal thematikoa, eskuragarria ti kontextu diskursiboa edo fisikoa, esan nahi baita oso kontextuala (izanen lirake atzoko I eta III tipoak). 

Gero, esan lez, aipatu behar ditugu Takami eta Fujii (ikus berriro an "Intonation structure and intonation of right-dislocation sentences in Japanese" ganik Nakagawa, Asao eta Nagaya, 2008):

Beraz, Takami-k aurkitzen ditú kontradibideak non erabiltzen dén material rhematiko postverbala (atzoko II tipoko materiala), nahiz ez litzaken izanen rhematikoena, hau da ez litzaken izanen fokala. Fujii-k bide beretik doa, behinda aztértu telebista-programa bat non bi persona mintzatzen ari ziren, eta non aurkitu zuén material rhematikoa an %50a on elementu postverbalak. Azpimarratu nahi dugu ze proportzio hori ondo uztartzen da kin %50-eko proportzioa zein zen agertzen an atzoko azterketa ganik Matsumoto (2003), non II tipoko IUak zirén, gutxi gorabehera, %50a tikan IU postposatu guztiak, zein zirén %7,7 an atzoko hizkera mintzatu dialogatu oso kolokiala.

Azkenik aipatuko ditugú Nakagawa, Asao eta Nagaya (aipatutako artikulua,, 2008), nok erakutsi zituzten zenbait kontradibide ki aurreko orokorpena ganik Takami:

 

Hau da holako bi galdera jarraian egiten direlarik, erantzunean egon litezké beste bi erantzun, ordenatuak jarraituz ber eredua zein erabiltzen zen an galdera bikoitza, halan-ze bigarren erantzuna, fokala izanki, gertatuko zen postverbalki. Bestalde, esaldi mailako foku zabaletan ere, foku-zati bat ager liteke postverbalki:

Horrela, elementu fokalak ere ager litezke an posizio postverbala. Hala ere, Nakagawa-k bere 2020ko liburuan ez ditu aipatzen halako aukera fokal postverbalak, nahiz bai aipatzen dituén bai Kuno, bai Takami, bai Fujii eta baita, orain, Endo ere:

horrela, finean ondorioztatuz ze, salbuespenak salbuespen, japoniera dialogatuan ere, fokuak agertzen dirá preverbalki. Hala ere, hor daude 2008ko kontradibideak, zein izan litezkén ate ireki bat ki ondorengo garapena on estruktura postverbal orokorragoak. [1231] [>>>]