Hala "-t-" nola "-k-" horiek izanen liraké berdin epentetikoak
Jarraituz kin aurreko egunetako haria, J. Oregi-k (1972:359) beste artikulu batean ("Otxoa-Arinen 'Doctrina' - (1713)") komentatzen ditú justuki Otxoa-Arinen adizkiak (1713ko gipuzkera), zeinen artean agertzen zaizkigún ondoko formak (ezkerrekoak dirá oraingo batukoak, eta eskuinekoak orduko gipuzkerakoak):
- hark haiek hari dirautza
- guk haiek guri dirauzkagu
non "dirauzkagu" agertzen zaigú ordezta "dirautzagu", zein izanen litzakén regularragoa respektu "dirautza"; nahiz, beste ikuspegi batetik orobat esan liteke ze agertzen zaigú "dirautza" ordezta "dirauzka", zein litzakén regularragoa respektu beste forma batzuk nola "dirauka" edo "dirauko" singularrak (ikus sarrera hau).
Gure analisian, hala "-t-" nola "-k-" horiek izanen liraké berdin epentetikoak. [1802] [>>>]Etiketak: aditza, k/t epentetikoak, singularra/plurala
1 Comments:
zaizkio erraitekotz Leizarragak hauek erabiltzen ditu:
zaizkio, zaizko, zaizka eta zaitza
dizkio erraitekotz:
drauzkio, drauzka, drautza
daduzka erraitekotz:
dadutza
Adeitsuki
Argitaratu iruzkina
<< Home