Ariztimuño (2020): "-irau- (> -iau- > -iu-)" [an adizkiak nola 'dirautzut' > 'diutzut']
Jarrai daigun kin haria zeintan ari ginén lehenago zein agertu Irulegiko eskua. Eta ari ginen gain evoluzioa tika "*eradun"-en forma plural regularrak ki erabilera irregularra te adizki berberak an interpretazio singularra, zein oraindik nagusitzen ari den an mendebaldeko hizkerak. Horretaz genioén hemen:
Ikusten genuén atzo nóla erabiltzen zirén flexio transitibo-datiboak an 1713ko gipuzkera te Otxoa-Arin.
..., J. Oregi-k (1972:359) beste artikulu batean ("Otxoa-Arinen 'Doctrina' - (1713)") komentatzen ditú justuki Otxoa-Arinen adizkiak (1713ko gipuzkera), zeinen artean agertzen zaizkigu ondoko formak (ezkerrekoak dirá oraingo batukoak, eta eskuinekoak orduko gipuzkerakoak):
Adizki-sorta horretan, oso iradokigarria irudi zaigu noláko paralelismo handia existitzen dén arten gipuzkera hartako flexio plural horiek eta mendebaldeko flexio singularrak, halan-ze inkluso hipotetiza liteke erlazio estu bat arten bi adizki-sorta horiek:
- dirautzut > diutzut (diutzudan) ~ deutsut/deutzut
- dirauztazu > *diuztazu ~ deustasu
- dirautza > *diutza ~ deutsa/deutza
- dirauzku > *diuzku ~ deusku
Esan nahi baita ze batek inkluso pentsa leike ze mendebaldeko amaiera singular horiek datoz ti ekialderagoko amaiera pluralak, non "-z-" bihurtu dén "-s-", halan-ze behin zentzu plurala galduta, gehituko zén pluraletako azken "-s" hori ("deustasus").
- ...
Eta gaurko kontua da ze Ariztimuño (2020) mintzo zaigu gain goragoko evoluzio hori:
- dirautzut > diutzut (diutzudan)
noiz dioen an bere "Gipuzkoako euskara zaharre(ta)tik erdialdeko euskarara" (2020):
-irau- (> -iau- > -iu -) N-N-N indikatiboko laguntzailea objektu pluralekin. [Ariztimuño, 2020:63]
Ariztimuño-k ere aipatzen ditú bi adizki plural hauek:
- diraust 'dizkit'
- diusku 'dizkigu'
nondik:
- dirauzku > *diuzku > diusku ~ deusku
Etiketak: aditza, Ariztimuño, datiboa, deuat/deunat, eradun, la, Oregi