Gorrotxategi-k (1984) gain "-ko": "Este sufijo se añade por lo general a nombres de animales [eta aipatzen ditú: "Ossoco", "Samurco", "Arzco", "Ochoco", "Axerko", "Zozoko"]. Galdera dá: bá al da halakorik kin "-to" sufijo ustez alternatiboa?
Sarrera honetan genioenez, "-ko" agertzen da askotan an Erdi Aroko euskara:
... Erdi Aroa, non dauzkagún hainbat deitura pertsonal kin "-ko", bai diminutibo-hipokoristikoak an izenak, eta baita genitiboak an abizenak, nola ikusi ahal den an ondorengo aipua ti Gorrotxategi (ikus ere hemen):
Gorrotxategi-k hortxe dioenez:
Este sufijo ["-ko"] se añade por lo general a nombres de animales, ... [Gorrotxategi, 1984:263]
eta aipatzen ditú: "Ossoco", "Samurco", "Arzco", "Ochoco", "Axerko", "Zozoko". Eta horiei akaso gehitu behar genieke "Sesenco" zaharragoa ere (K.o. I-II mendeak), agertua an Soriako lurrak (batera kin beste arrasto interesgarri batzuk), eta zein, nahiz, dirudienez, izan litekén zeltikoa ere, gauza da ze ezin hobeki uztartzen den an zerrenda hori.
Edonola ere, oraingo kontua hauxe da: Existitzen al dira antzeko deiturak baina kin "-to" sufijo ustez alternatiboa? [1844] [>>>]Etiketak: -o > -(k)o, -o > -(k)o / -(t)o, Gorrotxategi
2 Comments:
BelasKO litzateke tipo honetakoa?
Ala oilaSKO motakoa?
Ikus erantzuna hemen.
Argitaratu iruzkina
<< Home