'kar" dá aditz-erroa, aportatuz aditzaren ideia semantiko hutsa (zerbait nola 'traer'), eta ez '...traído por...'

Atzo Josu Lavin-ek zioén:

Orainaldian:
ni + dakar = nakar
...
: soy traído, estoy siendo traído

baina ez dugu ikusten zergátik "kar" izan beharko litzakén "traído" ordezta "traer",

Egungo "nakarzu" adizkia aterako litzaké ti kontrakzioa te esaldi zahar hau, zeinen ordena kanonikoa dén OVS:

• ni da kar zu

hots:

• nakarzu = n(i) - (d)a - kar -zu = ni da kar zu

zeinen itzulpen aproximatu bat litzakén:

• mí ahora traer tu
  

non "ni/mí" objetu hori dén elementu rhematikoena (nola tipikoki an OVS ordena, baina ez an ordena pasiboak, non sujetua ez den izaten tipikoki elementu rhematikoena), eta non "zu/tu" dén amaierako sujetu aktibo bat, zek ez daukan batere markarik (ez ergatiborik, ez besterik) zeren bere amaierako posizioak jada argi uzten du bere izaera aktiboa (OVS litzaké ordena kanonikoa, ez-markatua).

Esan nahi baita ze "kar" aditz-erroak soilik emanen luké aditzaren ideia semantikoa, zerbait nola "traer" huts bat, gabé denbora, gabé persona, gabé numeroa, eta ez "...traído por...".