Nominalizazio horiek konbinatu ahalko dirá kin beste mekanismo sintaktiko rekursibo funtzional (koherente-burulehen) guztiak

Bukatzen genuén gure atzoko sarrera esánez:

Eta hain justu horregatixe existitzen dira aditzetiko izenak, zeren aportatzen baitituzté hainbat aukera eta kolore (sintaktiko-diskursibo-semantiko-pragmatiko-expresibo) ki diskursoa, hainbat aukera eta kolore zein galtzen dirén noiz saihesten ditugún aditzetiko izenak (edo aditzetiko adjetiboak berdin). Bai, errepika daigun: aditzetiko izenek eta baita aditzetiko adjetiboek ere ahalbidetzen dituzté hainbat aukera diskursibo-sintaktiko-semantiko-pragmatiko-expresibo zein desagertzen dirén noiz saihesten ditugún halako aukera linguistikoak (zatio ahuldade sintaktiko hutsa).

Horretaz gainera, aditz-konplementazioa ere ondo ahulagoa da an sintaxi buruazkena respektu burulehena.

Bai justuki holaxe mintzo ginén an gure artikulua ti "Euskara orain. Eraginkortasuna helburu" (203:92) zeintaz jada mintzatu garén an [2323], non jasotzen genuén honako textu hau (klikatu gain irudia za ikusi textua hobeto):

nondik azpimarratu nahi dugún honako zati hau:

..., nominalizazio horiek konbinatu ahalko dirá kin beste mekanismo sintaktiko rekursibo funtzional (koherente-burulehen) guztiak arrén finean ahalbidetu joku sintaktiko eta expresibo nabarmenki potenteago-aberatsagoa. [Rubio, 2023:92]

Esan nahi baita ze nominalizazioak ez dira baizik beste rekurso bat zein sintaxi burulehenak jartzen duén bere erabiltzaileen esku. [2331] [>>>]