Hitz funtzionalak, labur

[Erantzunez ki Txopi eta Josu respektu euren hemengo komentarioak (ikus halaber hau mezua)]

Estruktura da zerbait kualitatiboa, bitárten hitzen luzera da zerbait kuantitatiboa. Ez gutxitan, halere, alde kuantitatiboak izaten ditú ondorio kualitatiboak, eta baita alderantziz ere.

Ildo horretatik, nik bere inportantzia onartzen diot i afera printzipioz kuantitatiboa on hitz-luzera, adibidez an hitz funtzionalak, zeinen luzera izan ahal dén determinantea an euren erabilera edo ez-erabilera.

Frogatu da ze, hizkuntzetan zehar, hitz funtzionalak izaten dirá esanguratsuki laburragoak zein hitz ez-funtzionalak. Eta logikoa da, zeren hitz funtzionalak dira, alde handiz, maizen erabiltzen diren hitzak (inglesez: "the", "of" eta "and" omen dirá hiru hitz erabilienak). Halako hitz funtzionaletan inportantea dirudi laburrak izan daitezen, zeren, esan bezala, euren luzera izan liteke hesi bat aúrka euren erabilera.

Bide batez, hor dago arazo estruktural bat: nóla lortu endogenoki halako hitz egokiak? Nóla garatu baliabide prepositibo, eroso eta labur bat, baldin ez bada hizkuntzan halakorik? Ez bada, nóndik atera?

Beste problema bat respektu hitz-luzera sortzen da tik aglutinazioa: hitzak gehi atzizki-kateak. Berdin nola aditzetan sortzen dirén forma sintetiko-trinko aski zailak, bestelako hitzetan ere hala gerta daiteke. Esan nahi baita: "erabilerarentzat" edo "erabilerarako" iruditzen zaizkit zailagoak zein, adibidez, "za(t) erabilera", non zatiketa analitiko-koherenteak ahalbidetzen digú pausatxoa artén bi elementuak, hala nahi badugu.

Beraz, hitz funtzionalak, labur; modu analitiko-koherentea lagun. [90] [>>>]