Komentario bat burúz "e kar", "ekar", "ekarren", "zekarren", "zekartzan", "zenkartza"', "zenekarren", "zenekartzan" eta "zindekartzan"
Atzo komentatzen genuen nóla euskararen sintaxia garatzean, eta hola nagusiki SOV bilakatzean (tikan OVS), aditzean gertatu zirén zenbait reanalisi eta birmoldaketa (atzo genioenez, halako bilakabide sintaktikoak bereziki aproposak izan ahal dira arrén gertatu bilakabide morfologikoak ere). Zehazkiago, har dezagun "ekarren" forma, zein aterea zen erantsiz "-(e)n" (finean inesiboa) ki forma zahar analitiko trinkotuá ("e kar" >) "ekar", zein gelditu zaigún nola aditz-erroa. Gauza da ze, "ekarren" hori pertenitzen zen ki OVS serie regular bat:
Gainera, daukagú "zekarren" horren plurala: "zekartzan", zein den "zuk-haiek", eginez interferentzia kin lehengo "zekartzan", zein zen "hark-zu", eta zein, disanbiguatzeko, birmoldatuko zén nola "zenkartzan", "hark-zu" berria.
Baina, geroago, zenbait hizkeratan (zeintatik gero aterako zén batua), "zekarren" reanalizatuko zén nola "hark-hura" ordezta "zuk-hura", eta hortaz "zuk-hura" forma hori birmoldatu behar izan zén, kasu honetan, nola "zenekarren":
Horrela, reanalisi eta birmoldaketa ezberdinetan, joan ziren sortzen: "e kar", "ekar", "ekarren", "zekarren", "zekartzan", "zenkartzan", "zenekarren", "zenekartzan" eta "zindekartzan". [878] [>>>]
hark hura ekarren aúrka nik hura ekardan, zuk hura ekarzunbaina nonoiz, nahiko goiz, argudiagarriki SOV bihurtzean, "ekarren" hori morfologikoki (ez interpretatiboki) reanalizatu zén nola:
hark hura ekarren aúrka nik hura nekarren, zuk hura zekarrennon dugún "ekarren" reanalizatua, eta serie osoa birmoldatua, halan ze, adibidez, daukagú "nekarren" referitua ki "nik hura" eta "zekarren" referitua ki "zuk-hura".
Gainera, daukagú "zekarren" horren plurala: "zekartzan", zein den "zuk-haiek", eginez interferentzia kin lehengo "zekartzan", zein zen "hark-zu", eta zein, disanbiguatzeko, birmoldatuko zén nola "zenkartzan", "hark-zu" berria.
Baina, geroago, zenbait hizkeratan (zeintatik gero aterako zén batua), "zekarren" reanalizatuko zén nola "hark-hura" ordezta "zuk-hura", eta hortaz "zuk-hura" forma hori birmoldatu behar izan zén, kasu honetan, nola "zenekarren":
hark hura zekarren aúrka nik hura nekarren, zuk hura zenekarren (batua)Eta "zenekarren" horren plurala dá "zenekartzan" ("hark haiek"), zein den oso antzekoa nola "zenkartzan", "hark-zu", zein, azkenik, birmoldatuko zén ki "zindekartzan" "hark-zu" batua.
Horrela, reanalisi eta birmoldaketa ezberdinetan, joan ziren sortzen: "e kar", "ekar", "ekarren", "zekarren", "zekartzan", "zenkartzan", "zenekarren", "zenekartzan" eta "zindekartzan". [878] [>>>]
Etiketak: aditza, OVS, OVS->SOV, reanalisia, sorrera
2 Comments:
Neuc neureari:
Adibide modura EKARRI
akar orainaldiari eta ekarren iraganaldiari QUE particula eransi ahal çaio:
akarque eta ekarqueen
ekarren eta ekarqueen iraganaldiei EN iraganaldico marca kendu ahal çaie atemporala lorcen:
ekar eta ekarque
BA prefixua ere har deçaquete:
baakar
baekarren
baekar
Edo BAIT
baitakar
baitekarren
baitekar
Horrela euscal aditza hypersimplificatua.
Atemporalean Ldunac içan litezque:
lekar @ lekarque
Eta imperativoan
bekar (& bekarque)
Argitaratu iruzkina
<< Home