Demagun sintaxiá ti "Erderismos (1929)" (ezen ez altubearra) kin sujetu postverbalak (finean, sintaxi OVS-konsistenteki buruazkena)

Atzoko sarreran ematen genión lehenengo begiratu bat ki emaitzak zein Hahn eta bestek aurkeztu zituzten an euren 2020ko lana gain efizientzia komunikatiboa. Han agertzen dirá diferentzia ia maximoak arten latin sintaktikoki mixto bat (inkonsistentea), eta bere ondorengo konsistenteki burulehenak, bitartenda japoniera (SOV konsistenteki buruazkena) agertzen zaigú an ber posizioa zein katalana edo italiera (SVO konsistenteki burulehenak).

Bestalde, eta orain konsideratuz soilik dependentzi distantziak, japonieraren sintaxia evoluzionatuko balitz aldé OVS-buruazken konsistentea (kokátuz sujetuak postverbalki, eta hola jáitsiz dependentzi distantziak arten sujetuak eta aditzak), bere efizientzi posizioa litzaké are hobeagoa, nahiz erabilí ordena bat zein ez den izaten informatiboki progresiboa azpi baldintza komunikatibo orokorrak. 

Berdin ere gertatuko litzaioke ki sintaxia e euskara baldin, demagun oraindik aurrera, evoluzionatuko balitz (edozein faktore dela medio) aldé posizio sintaktiko buruazkenagoak (areanda ailegatu ki konsistentzia buruazkena), eta non, konsideratuz orain soilik dependentzi distantziak, oraino egongo litzaké margina ki hobetu efizientzia bidéz sujetu postverbalak (berdin nola an japoniera). Hortaz emaitza oso efiziente horiek liraké:

• sintaxiá ti "Erderismos" (1929), (konsideratuz neurri konbinatua)

• sintaxiá ti "Erderismos" (1929) gehi sujetu postverbalak (konsideratuz dependentzi distantziak)
  

Argi dirudi ze hori ez da horrela (jakina, ulertu behar da ez dela horrela azpi baldintza komunikatibo orokorrak, zeren akaso hizkuntza guztiak izan dute halako fase bat, eta akaso luzaz ere: gaztelanian eta euskaran behintzat, aditzaren morfologiak hala sugeritu leike). [⇶]