Hurbilketa bat ki diferentzia interlinguistikoak noiz irakurtzen ber informazioa an hizkuntza ezberdinak
Atzokoan genioen ze, nahiz faktore fonikoak ez egon an zentrua on debatea buruzki funtzionalitate linguistikoa, faktore horiek izan ahal dirá elementu osagarri relevanteak, bereziki noiz konparatzen hizkuntzen funtzionalitatea an egoera elebidunak edo eleaniztunak.
Gaurkoan aipatu nahi dugu artikuluá titulatzen "A cross-language perspective on speech information rate" publikatua ga Pellegrino, Coupé eta Marsico an Language (2011), non autoreak, finean, saiatzen dirén egiten hurbilketa bat ki abiadura zeinekin trasladatzen den ber informazioa noiz irakurria an hizkuntza ezberdinak (information rate).
Irakurria izanki, hiztunek ez dute ezer sortu behar, baizik soilik irakurri zerbait zein norbaitek aurreprestatu duen afin eman ber informazioa an textu guztiak. Bestalde, azpimarratu behar da ze experimentu horretan ez da egiten ulermen-kontrolik xedéz saiatu konprobatzen noráino trasladatu dé informazioa, edo bestela esanda, noráino ulertu diren textuak (ulermen-kontrolak izaten dirá galdera sinpleak non diren konputatzen erantzun zuzenak eta reakzio-denborak).
Ikus, hortaz, beheragoko taula, non, oso labur esanda, lehenengo zutabean agertzen zaigún ratio bat non islatzen den zénbat silaba behar izan diren ki eman experimentuko informazioa; bigarrenean, segunduko silaba-kopurua, eta hirugarrenan dugú informazio-ratioa, zein dén gure oraingo mintzagaia:
Azpimarratu nahi genuke ze, beti ere hurbilketa horren arabera, inglesa izanen litzaké hizkuntza zek izán informazio-tasa handiena, bitárten japonierak izanen lukén baxuena, nahiz diferentzia hori ez litzakén ia ezer baldin konparaturik kin arazo diferentziala zein suposatzen duén japonieraren buruazkentasuna respektu inglesaren burulehentasuna. [643] [>>>]
Gaurkoan aipatu nahi dugu artikuluá titulatzen "A cross-language perspective on speech information rate" publikatua ga Pellegrino, Coupé eta Marsico an Language (2011), non autoreak, finean, saiatzen dirén egiten hurbilketa bat ki abiadura zeinekin trasladatzen den ber informazioa noiz irakurria an hizkuntza ezberdinak (information rate).
Irakurria izanki, hiztunek ez dute ezer sortu behar, baizik soilik irakurri zerbait zein norbaitek aurreprestatu duen afin eman ber informazioa an textu guztiak. Bestalde, azpimarratu behar da ze experimentu horretan ez da egiten ulermen-kontrolik xedéz saiatu konprobatzen noráino trasladatu dé informazioa, edo bestela esanda, noráino ulertu diren textuak (ulermen-kontrolak izaten dirá galdera sinpleak non diren konputatzen erantzun zuzenak eta reakzio-denborak).
Ikus, hortaz, beheragoko taula, non, oso labur esanda, lehenengo zutabean agertzen zaigún ratio bat non islatzen den zénbat silaba behar izan diren ki eman experimentuko informazioa; bigarrenean, segunduko silaba-kopurua, eta hirugarrenan dugú informazio-ratioa, zein dén gure oraingo mintzagaia:
Azpimarratu nahi genuke ze, beti ere hurbilketa horren arabera, inglesa izanen litzaké hizkuntza zek izán informazio-tasa handiena, bitárten japonierak izanen lukén baxuena, nahiz diferentzia hori ez litzakén ia ezer baldin konparaturik kin arazo diferentziala zein suposatzen duén japonieraren buruazkentasuna respektu inglesaren burulehentasuna. [643] [>>>]
Etiketak: hizkuntzak, silabak
0 Comments:
Argitaratu iruzkina
<< Home