Ray Jackendoff, zein (berak esango digunez) izan zén Chomsky-ren ikaslea, dú kontatzen nóla parte hartu zuen
an debatea respektu nóla konektatzen zirén Sakoneko Estruktura eta esanahia (Sakoneko Estruktura dá ustezko maila hori non generatuko zirén estruktura preliminar batzuk zein gero transformatuko ziren an esaldi definitiboak) an "Un nuevo armazón para la gramática generativa" (2003):
Goragoko bi adibide horiek [(1) eta (2)] ikusita, bistan da ze, Jackendoff,
versione ahul horretan, referitzen zaio ki "
esanahia" an zentzu oso erlajatu bat, non, adibidez,
esanahi berdinekoak izanen zirén
galdera direkto bat nola "
¿Qué Martini se bebió Harry?",
eta bere erantzuna non zehazten dén zéin Martini edan zuen Harry-k: "
Harry se bebió ese Martini".
Bestalde, sartu al gintezke an la esencia de la naturaleza humana soilik supósatuz transformazio sintaktiko batzuk zein gertatuko ziren gain ustezko estruktura previo batzuk? Niri behintzat, hitz horiekin pizten zaizkit argi gorri guztiak.
Jackendoff-ek kontatzen du zér gertatu zen gero, aspaldiko kontuak badira ere:
Gauza da: zergátik hizkuntzalari
previoki generatibista aurreratu horiek ahal izan zuten
baztértu gramatika generatiboa (bere Sakoneko Estruktura, bere innatismoa,..)
hain errazki? Ba, zeren
ez zegoen evidentzia sendorik aldé teoria hori. Zeren, finean, teoria hori ez baitá baizik
espekulazio hutsa, zein onartzen edo baztertzen den segun
komenientzia.
Hori bai, dá espekulazio bat eze
desbideratzen gaitu ti
arazo linguistiko nagusiak, arazoak zein dirén nabariak, arazoak zeintaz báden
evidentzia sendorik, baina zein
ez diren ikusten (bádakizue, nola
elefantea), esan nahi baitá, arazo
funtzionalak, zeinen efektuak sufritzen dirén
egunero. [1072] [
>>>]
Etiketak: Chomsky, efektuak, forma-funtzioa, Jackendoff, zientzia
0 Comments:
Argitaratu iruzkina
<< Home