Faktore fonikoak ez dira derrigor konpensatu behar

Atzokoan genioen ze, nahiz hizkuntzen abiadura silabiko diferentzialek oro har joko dute aldé konpensatu euren informazio-densitate diferenteak (gogora ze informazio-densitatea egonen litzaké inversoki erlazionatua kin silaba-kopuru handiago edo txikiagoak zein behar diren interlinguistikoki afin eman ber mezua), bádira kasu partikularrak non, dirudienez, tendentzia konpensatzaile foniko hori ez den betetzen.

Eta ematen genuén adibide bat zein iruditzen zaigun ondo interesgarria zatio erlazioa artén bi hizkuntza inplikatuak: inglesa eta alemana; non ez dirudien ze alemanaren silaba-abiadurak jotzen duenik ki konpensatu bere informazio-densitate baxuagoa. Izan ere, eta beti jarráiki ikerketa ga Pellegrino et al., alemanaren batezbesteko abiadura silabikoa izanen litzaké bigarren txikiena (aparte utzitá vietnamera), nahiz, grafikoan ikusi ahal dugunez, abiadura hori ez litzakén esanguratsuki txikiagoa respektu inglesa:

Jakina, ez ahaztu ze Pellegrino et al. dá ikerketa bat eginá azpi baldintza ondo konkretuak (adibidez eta oso nabarmenki, textuak irakurriak izatea), halan ze emaitza horiek konplementatu beharko liraké kin ikerketa estatistiko gehiago, baina, hala ere, ilustratzen digu nóla faktore fonikoak ez diren derrigor konpensatu behar. [659] [>>>]