Konpensatzen al dirá silaba-abiadura eta silaba-kopurua?

Itzuliz ki hizkuntzen aspektu fonikoak (zein nahiz ez izán printzipalak, izan ahal dirén relevanteak), genioén hemen ze silaba bat ez da zértan izan errazagoa edota laburragoa zein bi silaba, eta hortaz, silabario bat izan ahal dela erlatiboki zabalagoa (printzipioz ahálbidetuz hitz silabikoki-laburragoak) baina orobat konplexuagoa, halatan-ze, finean, mezuak kodifikatuko zirén an silaba gutxiago baina konplexuagoak.

Silaba errazagoek, bestalde, ahalbidetzen duté silaba-abiadura handiagoa respektu hizkuntzak non silabak dirén, orohar, konplexuagoak. Horrela, esperoko genuke lotura bat artén informazio-densitate handiagoa (silaba gutxiago emánez ber informazioa), silaba konplexuagoak (eta zailagoak) eta hortik, silaba-abiadura geldoagoa (an silabak segunduko). Eta, bai, joera hori existitzen da, nola ikusi ahal dén an ondorengo taula (zein jada ikusi genuen hemen):

Hor, adibidez, japonierak erakusten dú, alde batetik, informazio-densitate txikiena (silaba gehiago ki emán ber informazioa), baina bestetik, silaba-abiadura handiena ere; bitartean-ze, aitzitik, vietnamerak erakusten dú informazio-densitate handiena (silaba gutxiago arrén emán ber informazioa) eta silaba-abiadura txikiena. Erlazio inverso hori islatzen da an korrelazio negatibo altua zein den exístitzen artén bi aldagai horiek: informazio-densitatea eta silaba-abiadura.

Hortaz, silaba sinpleagoak ematen dirá errazago eta arinago, eta, printzipioz, horrek konpensa leiké a diferentzia an silaba-kopurua artén hizkuntzak; baina, galdera dá: Konpensatzen al dirá (interlinguistikoki eta orohar) silaba-abiadura eta silaba-kopurua afinda eman ber informazioa an ber denbora? [657] [>>>]