astelehena, urria 28, 2019

Aditz laguntzaile subordinatu buruazkenak maiz doaz eliptiko: "nahiz zu etorri" = "zu etorri arren"

Jarraitzen du Xabier Erroteta-k respektu komentarioa zein gatozen aipatzen:
Zure oharra, bere horretan harturik eta hausnarturik, estakurugabea da, bistakoa baita ezen hizkuntza gureak lor baleza abantzatzea zure scout-min espantigarriaren hegalez aitzinarazi duzun positione sintetiko-analitiko hiperaitzinatu horretaradino, orduan bai laguntzailearen elisioa lizatela gauza bat “sinple, arin, progresivo, funtzional eta efektivoa”. [Xabier Erroteta]
Baina gauza da ze laguntzailearen elisioa dá euskararen mekanismo bat zeinen funtzionalitatea ez dagoen baldintzatua ki "positione sintetiko-analitiko hiperaitzinatuak", halatan ze berdin funtzionatzen du kin posizio buruazkenak. Esan nahi baita ze berdin funtzionatzen du noiz esán:
Joango naiz nahiz zu etorri,
zeinda noiz esán:
Joango naiz, zu etorri arren.
Erabilera eliptikoa ez da inondik inora ere privatiboa ti baliabide burulehenak, baizik ze, aitzitik, da euskararen mekanismo orokor bat zeinen erabilera, funtzionalki arínduz diskursoaguztiz eskura dagoen hala perpaus subordinatu buruazkenetan nola burulehenetan. Hala nahi izanez gero, jakina. [696] [>>>]

Etiketak:

1 Comments:

Anonymous Anonimoa said...


Euskaraz beti izan da posibilitatea uzteko verbua konjugatu gabe; batzuetan hobe (eta are derrigorra) da konjugatzea; beste batzuetan hobe da ez konjugatzea; jakin behar da noiz bata ta noiz bestea; gaur egunean euskaltegietan irakasten da aditza konjugatzen; baina ez aditza ez konjugatzen. Eta horixe da diferientzietako bat euskaldun "zahar" eta "berrien" artean.

Luis Lauzirika

astelehena, urria 28, 2019 10:29:00 AM  

Argitaratu iruzkina

<< Home