astelehena, urria 28, 2019

Aditz laguntzaile subordinatu buruazkenak maiz doaz eliptiko: "nahiz zu etorri" = "zu etorri arren"

Jarraitzen du Xabier Errotetak respektu komentarioa zein gatozen aipatzen:
Zure oharra, bere horretan harturik eta hausnarturik, estakurugabea da, bistakoa baita ezen hizkuntza gureak lor baleza abantzatzea zure scout-min espantigarriaren hegalez aitzinarazi duzun positione sintetiko-analitiko hiperaitzinatu horretaradino, orduan bai laguntzailearen elisioa lizatela gauza bat “sinple, arin, progresivo, funtzional eta efektivoa”. [Xabier Erroteta]
Baina gauza da ze laguntzailearen elisioa dá euskararen mekanismo bat zeinen funtzionalitatea ez dagoen baldintzatua ki "positione sintetiko-analitiko hiperaitzinatuak", halatan ze berdin funtzionatzen du kin positione buruazkenak. Esan nahi baita ze berdin funtzionatzen du noiz esán:
Joango naiz nahiz zu etorri,
zeinda noiz esán:
Joango naiz, zu etorri arren.
Erabilera eliptikoa ez da inondik inora ere privatiboa ti baliabide burulehenak, baizik euskararen mekanismo orokor bat zeinen erabilera, askotan nola arintzaile-funtzionalaguztiz eskura dago hala perpaus subordinatu buruazkenetan nola burulehenetan. Hala nahi izanez gero, jakina. []

Etiketak:

1 Comments:

Anonymous Anonimoa said...


Euskaraz beti izan da posibilitatea uzteko verbua konjugatu gabe; batzuetan hobe (eta are derrigorra) da konjugatzea; beste batzuetan hobe da ez konjugatzea; jakin behar da noiz bata ta noiz bestea; gaur egunean euskaltegietan irakasten da aditza konjugatzen; baina ez aditza ez konjugatzen. Eta horixe da diferientzietako bat euskaldun "zahar" eta "berrien" artean.

Luis Lauzirika

astelehena, urria 28, 2019 10:29:00 AM  

Argitaratu iruzkina

<< Home