Hizkuntza isolatzaileak ez dira zertan izán burulehenak

Zioen atzo Txopik hemen:

Gipuzkeraz esan ohi da "zailegi, ezkertiarregi, jakobinoegi", aldiz Nafarroako Bortzirietan dute erabiltzen bi hitz "sobera zail, sobera ezkertiar, sobera jakobino".

Nire iritziz hau da oso interesgarri, alde batetik zeren dira bereizten bi hitz eta bestalde, gakoa esaten delako hasieran. Ez al dira hauek hizkuntz isolatzaile baten ezaugarriak?

Demagun "lar" partikula, zein dén sinonimoa hen "sobera" edo "-egi". Daukagu:

"Gozotasun lar" vs "Lar belozidade" [OEH]

edo

"Bihotza samur lar" vs "Burua lar bero" [OEH]

 

non ikusten da ze "lar" banandurik (isolaturik) emateak ("dira bereizten bi hitz") ez dakar ordena burulehena ("gakoa esaten delako hasieran").

Esan nahi baita ze, zentzu tekniko formal hertsian (ikus "Nexu postpositiboen joera sintetikoa vs nexu prepositiboen joera analitikoa"), hizkuntza analitikoak (eta hizkuntza isolatzaileak ez dirá baizik muturreko hizkuntza analitikoak) ez dira zertan izán burulehenak.

Hori esanda, azpimarratu nahiko nuke ze, báda zentzu zabalago-funtzionalago bat zeintan ulertú analitikotasuna (ikus "Analisi koherentea vs sintesi monolitikoa"), zeinen arabera soilik hizkuntza burulehenak izanen liraké analitiko, bitarten buruazkenak izanen liraké sintetikoak. Zentzu zabalago guztiz interesgarri horretan, genioénez (hemen): 

Kontua da ze, analisian (analysis), fokua jartzen dugu gain parteak, elementuak edo zatiak, zeinek báduten banan banan interes propio koherentea (analisian zatitzen dugú osotasuna an zati esanguratsuak) biartean-ze, sintesian (synthesis), interesatzen zaigu osotasuna, zeren hor lortzen dugu bilatutako koherentzia sintaktiko-interpretatiboa (osotasuna da hor elementu esanguratsuena, eta ez hainbeste parteak, zein, hor egonda ere, ez dira gure fokua an hurbilketa sintetiko hori).

Zentzu zabal eta orokorrean esan genezake ze hizkuntza burulehen-deduktiboak, zein baitira sintaktikoki eta interpretazionalki koherenteak, dirá ere analitikoak, zeren hitz-ordena horretan mezu osoaren banakako zatiek bádute zentzu sintaktiko eta interpretatibo koherentea, zeren ordena horretan ia hitz bakoitza itsatsi daiteke koherenteki ki gure entendimendua an modu estrukturalki eta interpretazionalki segurua, zeren ordena horretan goaz deduzitzen, pausuz pausu eta seguru, esanahi global analitikoa.

Kontrastean, eta zentzu zabal horretan segituz, sintaxi buruazken-induktiboan soilik lortzen da koherentzia noiz heldu azkena, halatan non, lehenago, soilik ahal den induzitu ustezko uztardura estruktural-interpretazionala. Ordena horretan, osotasuna dago lehen planoan, eta parteak soilik dirá bigarren planoko elementu inkoherenteák ze-ari-diren itxaroten, esango nuke etsituki, euren osotasun sintetikoa.

Nolabait esan, unitate sintetiko oso horiek ikus daitezke nola balira izen (edo izendapen, edo etiketa) monolitiko luzeak, nola nioen an sarrerá titulatzen "Ordena regresivoa: zentzu batean, izenzalekeriarik gogorrena".

Bestalde, genioén an "Nexu postpositiboen joera sintetikoa vs nexu prepositiboen joera analitikoa":

Kontua da ze bereizketa tekniko espezifikoago horrek [analitiko-isolatzaile vs sintetiko] ez du, printzipioz, zerikusirik kin kontrasteá arten hizkuntza burulehenak eta hizkuntza buruazkenak. Esan nahi baita ze zentzu tekniko zehatz horretan sintetiko hitzak soilik adierazi nahi du morfologia aberatsa (hitz-ordena aparte utzita), eta analitiko hitzak soilik referituko litzake ki hizkuntzák (edo sintaxiák) zeinek erabili morfologia gutxi, muturrean egonik halako hizkuntzak (isolatzaileak) zeinen hitzak diren osatuak kin morfema bakarra  (isolatzaileak) independenteki respektu ordena burulehena edo buruazkena zeinetan ordenatzen dira morfema horiek.

Eta diot printzipioz, zeren, ez gutxitan, nexu edo konektore sintaktiko postpositiboek (zeinek adierazi erlazio eta lotura sintaktikoak) duté izaten joera sintetikoa (ki inflexioa edo aglutinazioa: alegia, itsatsita joaten dira) bitartean-ze, aldiz, nexu edo konektore sintaktiko prepositiboek izaten duté joera askoz analitikoagoa (azken zentzu tekniko zehatz horretan: hau da, ez dira joaten itsatsiak, baizik solte respektu hitza zein modifikatzen dute, isolatuak).

Ikus halaber ondorengo sarrerak.

• Scilovemo japoniarra: "Evolutio est ab inductivitate ad deductivitatem"

• Hitz-ordena deduktiboa vs induktiboa

• Ordena regresiboa: zentzu batean, izenzalekeriarik gogorrena

Hortaz, zentzu tekniko hertsian, hizkuntza burulehenak izan daitezké analitikoak edo sintetikoak (berdin nola buruazkenak ere bata edo bestea izan daitezke), baina zentzu zabal batean, soilik hizkuntza burulehenak izanen liraké analitiko, eta hizkuntza buruazkenak sintetiko. [⇶]