"zun" postposizioa, jatorriz, dá "-zu" atzizkia e-ugaritasuna + "-n" inesivoa

Atzoko sarreran Josu Lavinek zioén ondorengoa buruz "zun" postposizioa:

Bilha itzaçu zun honen derivatuoc: zura eta zutik.
Azpisarrera batzuetan ere aguercen da zun hau.
Emaiten du dela inesivo bat.

Eta, bai, hala da: "zun" postposizioa dá "-zu" atzizkia e-ugaritasuna + "-n" inesivoa, nola dagerkigun an Labayru hiztegia:

Ikus ere "zura" adlativoa an OEH:

2 zura.
(Tras tema nudo).En busca de. v. zun.
Ur-garbizura, iturburura. "Pour avoir de l'eau claire" . O Pr 457. [OEH]

hala nola ere, bere versio elativoa:

2 zutik.
(Tras tema nominal nudo). De traer, de buscar. "Urzutik edo urzun izaturik heldu da, il vient de quérir de l'eau" SP. "-Zutik, suf. élatif de -zun. Ur-zutik heldu da, il vient de chercher de l'eau" H. Cf. zun, 2 zura. [OEH] 

Hortaz, "zun", jatorriz, dá inesivo bat kin "-n" bukaera. [⇶]