Jartzen duzu, Bittor, indar gehiegi gain IUak noiz bádiren unitate intonatibo txikiagoak, zein diren askoz inportanteagoak ti ikuspuntua on prozesamendua

 Zenioén Bittor:

 3. Xehe-edo eztabaidatzen dituzu esaldien baliotema/errrematikoen inguruan esaldiok:

[Munduko hiririk aberatsena]PREDIKAZIO MARKO… [New York da]PREDIKAZIO GUNE…
[Munduko hiririk ederrena]PREDIKAZIO MARKO… [New York da]PREDIKAZIO GUNE…
[Munduko hiririk handiena]PREDIKAZIO MARKO… [New York da] PREDIKAZIO GUNE…
[Munduko hiririk maitagarriena]PREDIKAZIO MARKO… [New York da] PREDIKAZIO GUNE…
[Munduko hiririk liluragarriena]PREDIKAZIO MARKO… [New York da] PREDIKAZIO GUNE…

Zer gertatzen da berdin aztertzen badituzu besteok?

[New York da]PREDIKAZIO MARKO… [Munduko hiririk aberatsena]PREDIKAZIO GUNE…
[New York da]PREDIKAZIO MARKO… [Munduko hiririk ederrena]PREDIKAZIO GUNE…
[New York da]PREDIKAZIO MARKO… [Munduko hiririk handiena]PREDIKAZIO GUNE…
[New York da]PREDIKAZIO MARKO… [Munduko hiririk maitagarriena]PREDIKAZIO GUNE…
[New York da]PREDIKAZIO MARKO… [Munduko hiririk liluragarriena]PREDIKAZIO GUNE…

Edo Beijing, Erroma edo nahi duzuna…

Ondorio uste dut dela / datekeela / litzatekeela esaldiko osagaien balio tematiko / errematikoa ez duela bere edukiak aldezten, baizik eta IU horiek esaldian gordetzen duten ordenamenduak. Ala ez? [Bittor Hidalgo]

Har daigun, beraz, zure azken esaldia:

New York da munduko hiririk aberatsena.

zein zuk zatitzen duzún an honako bi zati intonatiboak:

[New York da] PREDIKAZIO MARKO… [Munduko hiririk aberatsena] PREDIKAZIO GUNE…

baina zein, prozesamenduaren ikuspuntutik, zati litekén abantailatsuki an honako beste unitate intonatibo txikiagoak:

[[New Yórk] [dá] [mundúko] [hiririk] [abératsena]] 

Azken zatiketa horretan, soilik dugu zure IU bat baina agertzen da zatitua an hainbat adreilu intonatibo, bakoitzak kin bere azentua, bakoitzak kin bere esparrua.

Goiko realizazio horretan, argi dago ze "New York" dá thema, "dá" dá aditza, zeinek bere txikerrean osatzen dú adreilu intonatibo argi bat, eta beste hirukoteak osatzen dú zati rhematikoena, non biltzen den hiztunak bilatutako informazioa. Baina hiztunak esan zeikén (akaso erántzunez ki: "Zéin da munduko hiririk aberatsena?"):

[[NEW YÓRK da] [munduko hiririk abératsena]] 

non IU bat eta berean, "New York" bihurtu da rhema ondo markatua, bitárten "da" gelditu dén desazentuatua, nola eskegita tikan galdegaia, eta bukaeran ematen dén informazio guztiz thematikoa kin xede, akaso, azpimarratzailea.

Finean, thema eta rhema dirá aukera personala ganik hiztuna (erlatiboa eta subjetiboa), nok erabakitzen duen zértaz mintzo nahi duen, eta zéin den bere mezuaren muina (zér berri). Jakina, gertatzen da ze, salbu noiz material thematikoa izán oso eskuragarria (nola an azken adibide hori), themak askoz hobekiago betetzen du bere funtzio komunikatiboa an esaldi-hasiera, baina hori hala da zeren hiztunak hala erabaki du.

Beste egoera diskursibotan, kontua izan daiteke ze hiztunak ez du eman material thematiko konkretu bat an esaldi-hasiera, baina gero, ustez-ze esaldia ez dela guztiz argi gelditu, aukera daike ematea material hori an esaldi-bukaera, akaso ondórenda pausa nabarmen bat. Hala ere, hiztunaren intentzioa (eta, ondorioz, material hori) ez  da horregatik gutxio thematikoa, izan ere, dá thema atzeratu bat afin entzuleak hobeki interpreta daien aurreko zati rhematikoa (dá afterthougt bat: halakoak gertatzen dira nagusiki an kontextu dialogatuak).

Edonola ere, azpimarratu nahiko nuke ze jartzen duzu, Bittor, indar gehiegi gain IUak noiz bádiren unitate intonatibo txikiagoak, zein diren askoz inportanteagoak ti ikuspuntua on prozesamendua. [1218] [>>>]