Arazoa dá antizientzia, zein, esan gabe doa, ez den erosoa

Zioen atzo Erramun Gerrikagoitia-k:

Nic ulertzen dut aisa zergatic horiec elefanteac izan ahal dira ezerosoac sozialqui baina ez dut ikusten zergatic izan ahal dira ere ezerosoac zientificoqui. 

Arazoa ez da, jakina, zientzia bera, zein dén, bádakizue, foro miresgarri hori non eztabaidatzen dirén ideia guztiak metodikoki bezain kritikoki; tenplo hori non jakinduriak ez dion batere lekurik uzten ki urguilu txarto ulertua; erreinu hori non zintzotasun zientifikoak agintzen duén gain edozein interes personal, non denok gauden prest ki onartu evidentzia nahiz-eta ez gustatu, non konpromezu zientifiko, sozial eta, hitz batean, humanoa gailentzen zaion ki beste edozein helburu manipulatzaile ziztrin (ikus [20]).

Ez, arazoa ez da zientzia. Arazoa dá antizientzia (ikus [2505]), non nagusitzen den isiltasun irresponsablea, nola genioén duela gutxi respektu euskal inteligentsia (ikus [2565] edo [2566]):

Bai, an euscararen mundua daucagu isiltasun irresponsablea on responsableac ezen "euscal inteligentsia". [Erramun Gerrikagoitia]

Bai, arazoa dá antizientzia, non denak balio du, eta inork ez du ezer ere esaten:

[230] Mesedez, hartu minutu bat eta ikusi hau 

Eta, gainera, jada antizientziaz mozkorturik, gratuitoki (argumentatu gabe) bidali nahi izango zaituzte ti gremio zientifikoa justuki zatio argumentatu serioski eta sendoki (ikus [228]):

"Eztabaida zientifikotik at utzi behar ditugu sasi-teoria horiek" [Itziar Laka, 2015]

Arazoa dá, beraz, antizientzia, zein, esan gabe doa, ez den erosoa. [2578] [>>>]