Faktore fonikoak ez dira derrigor konpensatu behar

Atzokoan genioen ze, nahiz hizkuntzen abiadura silabiko diferentzialek oro har joko dute aldé konpensatu euren informazio-densitate diferenteak (gogora ze informazio-densitatea dago inversoki erlazionatua kin silaba-kopuru handiago edo txikiagoak zein behar diren interlinguistikoki afin eman ber mezua), bádira kasu partikularrak non, dirudienez, tendentzia konpensatzaile foniko hori ez den betetzen.

Eta ematen genuén adibide bat zein iruditzen zaigu ondo interesgarria zatio erlazioa arten bi hizkuntza inplikatuak: inglesa eta alemana; non ez dirudien ze alemanaren silaba-abiadurak jotzen duenik ki konpensatu bere informazio-densitate baxuagoa. Izan ere, eta beti jarraiki ikerketa hen Pellegrino et al., alemanaren batezbesteko abiadura silabikoa gertatuko litzaké bigarren txikiena (aparte utzitá vietnamiera), nahiz, grafikoan ikusi ahal dugunez, abiadura hori ez atera esanguratsuki txikiagoa respektu inglesa:

Jakina, ez ahaztu ze Pellegrino et al. dá ikerketa bat eginá azpi baldintza ondo konkretuak (adibidez eta oso nabarmenki, textuak irakurriak izatea), zein konplementatu beharko dá kin ikerketa estatistiko gehiago, baina, hala ere, ilustratzen digu nóla faktore fonikoak ez diren derrigor konpensatu behar. [⇶]