Adizki laguntzaileak ez lirake pasatu behar ti 4 silaba zein hasí kin konsonantea

Linguistikan nekez emanen dira lege orokorrak: kasuistiká izaten da hain handia non (ia) beti existituko dira salbuespenak ki edozein arau zein proposa dezagun. Baina, bádira tendentziak, tendentzia argiak, tendentzia sendoak, zein abantailaz laburbil litezké an arau bat, arau orokor bat, zein oso kontuan hartu beharko litzaké begiraki euskara batua.

Eta halakoxea da tituluko lege-moduko hori:

Adizki laguntzaileak ez lirake pasatu behar ti 4 silaba zein hasí kin konsonantea.

Zeren, edozein kasutan, 4 silabatik gorako inflexioak jada luzeak dira, baina noiz dituztén, gainera, gehio ze 4 silaba zein hasi kin konsonantea (demagun zeniezazkigun, zeniezazkiguten, zeniezazkiguketen), astun gertatzen dira oro har, halan-ze egonen da (eta báda) joera orokor bat ki saihestu haien erabilera.

Hortaz, oso gauza ona litzaké 4 halako silabatatik gorako laguntzaile guztiak ordezkatuko balira kin forma laburragoak eta sinpleagoak, nahiz ez horregatik gutxiago propioak. Edo, ordezkatu ezean, gutxien-gutxienik beharko liraké aukerak, aukera explizito sinpleagoak. [⇶]