"zeinda" erlatiboa kin kasu-marka, aukeran

Aurreko sarreran derivatzen genuen "zein(da)..." erlatiboa ti erabilera konsekutiboa (baliatuz hori-distantzia txikia zein existitu euren artean), eta esaten genuen ze, derivazio (eta erabilera) horretan, "zein(da)..." partikula erlatiboak ez luke eramanen kasu-markarik, berdin nola ez zuen eramaten an erabilera konsekutiboa.

Edonola ere, esan behar da ze "zeinda..." edo "zoñeta..." partikulek izan duté erabilera erlatiboa baina kasu-marka hartuta:

ZEIN ETA: a) (Pron. relativo; la oración subordinada no siempre lleva -(e)n). "Qui (pron. relat.), zoñeta" VocS 141. Zinguluak (zeinegaz eta lotuten dan gerriti sazerdotea) erakusten deusku azoteak zeinzukaz azotadu ebeen Kristo gure Iauna. Cap 138. Manipuluak (zeinda da eskubitur ezkerrekoan Sazerdoteak ifinten dabena) erakusten deusku [...]. Ib. 138. Pekatuen parkaziñoa zeinda bear da komulgeetako. Ib. 147. [Jentilak] zireanak doktoak eta iakinak euren lege falsoan, zeinda gordetan ebeen ain piedade andiagaz. Cap (ed. 1893), pról. [OEH]

Hor dugu, beraz, "zeinegaz eta..." non kasu-marka gehitu zaio ki "zein". Aukeran. [⇶]