"zeinda" erlatiboa kin kasu-marka (edo gabe), aukeran

Aurreko sarreran derivatzen genuén "zein(da)..." erlatiboa ti erabilera konsekutibo bat (baliatuz hori-distantzia txikia zein exístitzen den euren artean), eta esaten genuen ze, derivazio (eta erabilera) horretan, "zein(da)..." partikula erlatiboak ez luke eramanen kasu-markarik (an "zein", nola an "zeinegaz eta..."), berdin nola ez zuen eramaten an erabilera konsekutiboa.

Hala ere, esan behar da ze "zeinda..." edo "zoñeta..." partikulek izan duté erabilera erlatiboa baina kasu-marka hartuta:

ZEIN ETA: a) (Pron. relativo; la oración subordinada no siempre lleva -(e)n). "Qui (pron. relat.), zoñeta" VocS 141. Zinguluak (zeinegaz eta lotuten dan gerriti sazerdotea) erakusten deusku azoteak zeinzukaz azotadu ebeen Kristo gure Iauna. Cap 138. Manipuluak (zeinda da eskubitur ezkerrekoan Sazerdoteak ifinten dabena) erakusten deusku [...]. Ib. 138. Pekatuen parkaziñoa zeinda bear da komulgeetako. Ib. 147. [Jentilak] zireanak doktoak eta iakinak euren lege falsoan, zeinda gordetan ebeen ain piedade andiagaz. Cap (ed. 1893), pról. [OEH]

Hor dugu, beraz, "zeinegaz eta..." non kasu-marka gehitu zaio ki "zein" (beste aukera bat izanen litzaké "zeinegaz eta..." = "zeinda euregaz..."). Aukeran. [588] [>>>]