Azentu (diakritiko intonatibo akutu) progresiboa

Atzoko sarreran aipatzen genuen nóla Juan Garziak deskribatua zuén azentu akutu zintzilikatzaile bat, zein kokatuko baitzen gáin aditza zeinen ostean etorriko zén galdegai postpositibo bat ["Joskera lantegi", 1997:162], eta nóla gu erabiltzen ari garén antzeko azentu akutu bat zein ez den derrigorrean zintzilikatzaile, baina zein dún konpartitzen eta orokortzen hóri izaera progresiboa on azentua on Juan Garzia.

Izan ere, gure azentu akutu ez-derrigor-zintzilikatzaile horrek ez du exigitzen bere ostean galdegai bat, baizik soilik markátzen etorrerá on osagai rhematikoagoak (ezenez azentuduna), seinalatuz horrela norántza zuzendu behar den atentzio informatiboa (eta horrekin lotutako guztia).

Gure azentu akutuak, gainera, kokatu ahalko dira gáin edozein aditz, preposizio, konjuntzio edo bestelakorik zeintan nahi dugún zuzendu atentzio rhematiko-informatiboa aldé ondorengo elementuak. Zentzu horretan deitu ahal dirá azentu progresiboak, zeren markatu nahi dute norántza progresatzen den informazioa. [⇶]