Kontrako norabidea

Azken sarreran, Josu Lavinek dio:

Neuc soilic erabilico nituzque gure classicoec erabilitaco formac (regularizatuac) narauco, garauzquio, etc. Hau da, nire paradigmetan aguercen direnac. [Josu Lavin]

Esan nahi baita, adibidez:

cinderauzquiqueoteten

non Josuren logika formal aratzak dú hausten marka guztiak e luzera, konplexutasuna eta antikomunikazioa, bihurtúz Euskaltzaindiaren forma luze eta konplexuenak ia labur eta sinple.

Eta ez gaitezen ahaztu ze Euskaltzaindiak (bai bai, Euskaltzaindiak), noiz-ere bere paradigmetan juntatzen dirén bi "te" (esan nahi baita "tete"), dú ematen aukera batua te erabili soilik "te" bat, jarriz bestea arten parentesiak:

eta horrela guztietan:

Josuk, ordea, jarraiki bere logika formal aratza, ailegatzen da, gabé inmutazio txikerrena ere, ki juntatu hiru "te" jarraian, berriro hautsiz marka guztiak:

cinderauzqueteteten

Eta gauza da ze, nahiz Euskaltzaindiaren aukera batu interesgarri hori dagoén aski ahaztua (bihar mintza gaitezke gain puntu hori), emán behar dira aukerak zeren aukerak dirá bidea ki garapena, bide bakarra (norabide oneko aukerak jakina, hala aditzean nola oso bereziki sintaxian).

Eta, orobat aukeran, justuki bestaldera, daukagú kontrako norabidea. [⇶]