Horretan datzá, jakina, normalitatea

Atzoko sarreran genekusanez, Dorota Krajewska, an bere artikulua titúlatzen "Zein erlatiboaren historiaz" (2018), dú erabiltzen "zein" restriktiboen ustezko anormalitatea xedé dudatan járrí Mitxelena-ren interpretazio restriktiboa respektu "zein" erlatiboa an "Arrasateko erreketa", proposatuz, gero, zenbait interpretazio alternatibo, ustez normalagoak.

Baina gauza da ze XV, XVI edo XVII mendeetan ez bide zuten gaurlako arazorik za erábili "zein" murriztaileak noiz ikúsi egoki. Ikus adibide hauek ganik Leizarraga an bere "Iesus Krist Gure Iaunaren Testamentu Berria" (1571, zeinen transkripzioa zor zaión ki Josu Lavin):

non aurkitzen ditugún bi perpaus restriktibo:

• "Haur da zeinez erraiten bainuen,..." zein den oso perpaus interesgarria zeren ez den explizituki agertzen aurrekaria, halan ze ulertu behar dugú: "Haur da (adibidez: persona) zeinez erraiten bainuen..."

• "Ene ondoan ethotzen da gizon bat, zein ni baino aitzinekoago baita, ezen..." non koma osteko "zein" horrek soilik ametitzen du interpretazio murriztailea (izan ere, "Ene ondoan ethotzen da gizon bat" soilak ez du kontextu horretan zentzurik).

Horrek, jakina, ez du esan nahi ze Leizarraga-k erabiliko zituén gehio edo gutxio erlatibo murriztaile zein ez-murriztaile (izan ere, ez-murriztaile gehiago erabili zituen zeren hala suertatu zitzaion) baizik sinpleki ze erabili zituén erlatibo restriktiboak normaltasunez, esan nahi baita, noiz erabili nahi izan zituen. Horretan datzá, jakina, normalitatea. [997] [>>>]