Egon liteké osagai sintaktikoa ere arten faktoreak ze eragitén ki irakur-denborak

Aurretik esan dugunez, Pellegrino et al. (2011) lanean, IR baxuago batek finean adieraziko luké irakur-denbor handiagoa (hizkuntza horretako irakurleek erlatiboki gehiago tardatu dute irakurtzen ber informazioa), eta printzipioz, horrek izanen luké zerikusirik kin silaba-kopurua, silaben konplexutasuna eta silaba-abiadura, zein dirén, hirurak ere, ezaugarri fonikoak eta ez sintaktikoak.

Hala ere, noiz aztértu IR baxuenak, atentzioa deitzen digu nóla:

• Japonierak dú, distantzia handiz, IR txikiena, gertatzen delarik ze japoniera dá hizkuntza buruazken zurruna (esan nahi baita SOV zurruna eta zurrunki postpositiboa).
• Alemanak dú bigarren IR txikiena, eta gertatzen da ze alemana, izanki SVO an perpaus printzipalak, dá nagusiki  SOV an perpaus subordinatuak, halatan ze litzaké partzialki SOV.
• Txinera litzaké hirugarren IR baxuena, oso gutxigatik bada ere, eta, SVO delarik ere, kokatzen ditú pepaus erlatiboak aurrén euren izen referentziala (RN), hala nola ere genitiboak (GN).
• Hizkuntza burulehenek (SVO eta prepositiboak), zein baitira beste lauak, dituzté IR altuenak.

Eta ikusita nóla bat datozén irakur-denbora altuenak eta hitz-ordena buruazkenenak (an hizkuntzak zeintan oso diferenteak dirén silaba-kopuru, silaba-konplexitate eta silaba-abiadura), pensatzekoa da ze akaso egon liteke osagai sintaktiko bat artén faktoreak zein ari diren afektatzen irakur-denbora. [665] [>>>]